چرا صالحان، گرفتار مشكلات هستند و مجرمان و گنهكاران، در رفاه به سر مى ‏برند؟

از آنجا كه خداوند اولياى خود را دوست دارد، لذا اگر خلافى كنند، فوراً آنان را با قهر خود مى‏ گيرد تا متذكّر شوند، چنانكه خداوند در قرآن مى‏ فرمايد: اگر پيامبر سخنى را كه ما نگفته‏ ايم به ما نسبت دهد، با قدرت او را به قهر خود مى‏ گيريم: «لو تقوَّل علينا بعضَ الاقاويل لأخذنا منه باليمين»( سوره حاقّه، آيه 44 - 45) و همچنين اگر مؤمنين خلافى كنند، چند روزى نمى‏گذرد مگر آنكه گوشمالى مى ‏شوند.
امّا اگر نااهلان خلاف كنند، خداوند به آنان مهلت مى‏دهد و هرگاه مهلت سرآمد، آنان را هلاك مى‏كند: «و جعلنا لمهلكهم مَوعداً»( سوره كهف، آيه 59) و اگر اميدى به اصلاحشان نباشد، خداوند حسابشان را تا قيامت به تأخير مى‏ اندازد و به آنان مهلت مى‏ دهد تا پيمانه شان پر شود. «انّما نُملى لهم ليزدادوا اثماً»( سوره آل عمران، آيه 178)
به يك مثال توجه كنيد:
اگر قطره‏اى چاى روى شيشه عينك شما بريزد، فوراً آن را پاك مى‏كنيد.
امّا اگر قطره‏اى چاى روى لباس سفيد شما بچكد، صبر مى‏ كنيد تا به منزل برويد و لباس خود را عوض كنيد.
و اگر قطره‏اى روى قالى زير پاى شما بچكد، آن را رها مى‏كنيد تا مثلاً شب عيد به قالى شويى ببريد.
خداوند نيز با هركس به گونه‏اى رفتار مى ‏نمايد و بر اساس شفّافيّت يا تيرگى روحش، كيفر او را به تاخير مى‏ اندازد.

كتاب تمثيلات (تأليف حجة الاسلام والمسلمين قرائتي)

آيا خدا به عبادات ما نياز دارد كه فرمان داده نماز بخوانيم و رو به كعبه بايستيم؟

اگر همه مردم رو به خورشيد خانه بسازند چيزى به خورشيد اضافه نمى‏ شود و اگر همه مردم پشت به خورشيد خانه بسازند، چيزى از خورشيد كم نمى‏ شود. خورشيد نيازى به مردم ندارد كه رو به او كنند، اين مردم هستند كه براى دريافت نور و گرما بايد خانه‏هاى خود را رو به خورشيد بسازند.
خداوند به عباداتِ مردم نيازى ندارد كه فرمان داده نماز بخوانند. اين مردم هستند كه با رو كردن به او از الطاف خاص الهى برخوردار مى‏شوند و رشد مى‏ كنند.
قرآن مى‏فرمايد: اگر همه مردم كافر شوند، ذرّه‏اى در خداوند اثر ندارد، زيرا او از همه انسان‏ها بى‏نياز است. «اِن تكفروا انتم و مَن فى الارض جيمعاً فانّ اللّه لغنىٌّ حميد»(سوره ابراهيم، آيه 8 .)

كتاب تمثيلات (تأليف حجة الاسلام والمسلمين قرائتي)

نقش ايمان به خدا در زندگى انسان چيست؟

شما اگر وارد منزلى شديد كه مى‏دانيد اين خانه نه صاحبى دارد و نه حسابى، نه دوربينى در كار است و نه كنترلى، هيچ دليلى براى نظم و دقّت و انضباط در كارهاى شما نيست. در خانه رها، ما هم رها هستيم وهرچه ريخت و پاش نكنيم ونفس خود را كنترل كنيم ضرر كرده‏ايم، ولى اگر بدانيم كه اين خانه صاحب و حسابى دارد و تمام رفتار ما زير نظر اوست، به گونه‏ اى ديگر زندگى خواهيم كرد. اگر ايمان بياوريم كه اين هستى، صاحبى دارد به نام خداى حكيم و حسابى در كار است به نام معاد و براى تمام افكار و رفتار و گفتار ما پاداش يا كيفرى هست، ما نيز حساب كار خود را مى‏ كنيم و خواسته‏ هاى نفس سركش خود را مهار مى ‏كنيم. كارهايى را كه صاحب خانه نمى‏ پسندد، انجام نمى‏دهيم، زيرا مى‏دانيم به حساب تمام كارهاى خير يا شرّ ما رسيدگى مى‏ شود و خداوند در كمين ماست.

كتاب تمثيلات (تأليف حجة الاسلام والمسلمين قرائتي)

چرا خداوند دست به آفرينش زده و اين همه موجود و از جمله انسان را آفريده است؟

اگر دانشمند خوش بيانى سخن گفت، نبايد پرسيد چرا سخن گفتى؟! زيرا علم و بيان او اقتضا مى‏كند كه يافته‏هاى علمى خود را ارائه دهد. امّا اگر اين دانشمند با آن همه كمالات ساكت شد و يافته ‏هاى خود را كتمان كرد، زير سؤال مى‏ رود كه چرا نگفتى؟
خداوندِ قادر حكيم مهربان كه مى‏ تواند از خاك، گندم و از گندم، نطفه و از نطفه انسانِ كاملى را بيافريند، اگر نمى‏ آفريد جاى سؤال بود كه چرا قدرت خود را به كار نگرفتى و چيزى نيافريدى؟

كتاب تمثيلات (تأليف حجة الاسلام والمسلمين قرائتي)