اگر نماز، انسان را از فحشا و منكر باز مى دارد، چرا بعضى نمازگزاران مرتكب خلاف مى شوند؟
اولاً تخمه پوك، هيچ گاه سبز نمىشود و نماز بدون حضور قلب، تخمه پوك است. نمازى سبب دورى انسان از مفاسد مىشود كه با حضور قلب باشد وگرنه حركت لب و كمر چنين خاصيّتى را ندارد. اگر مدرسه و دانشگاه به انسان رشد علمى مىدهد به اين معنا نيست كه هركس به مدرسه و دانشگاه رفت به آن رشد مىرسد، بلكه به اين معناست كه مدرسه و دانشگاه بستر رشد است به شرط آنكه با جدّيّت درس بخوانيد و آنچه را مىخوانيد بفهميد. نماز نيز اگر با اصول و شرايطى كه دارد اقامه گردد، مانع فحشا و منكر مى شود. «اِنّ الصّلوةَ تَنهى عن الفحشاءِ و المُنكر»( سوره عنكبوت، آيه 45) ثانياً نمازگزارى كه گاهى خلاف مىكند، اگر اهل نماز نبود خلافش بيشتر بود، زيرا همين نمازگزار براى صحيح بودن نمازش مجبور است بدن و لباسش پاك باشد، لباس و مكانش از مال مردم نباشد و همين مقدار مراعات احكام و مسائل، سبب دور شدن او از برخى گناهان و منكرات مى شود، همان گونه كه پوشيدن لباس سفيد، انسان را از نشستن روى زمين آلوده باز مى دارد.
كتاب تمثيلات (تأليف حجة الاسلام والمسلمين قرائتي)
آيا اسلام مى خواهد در تمام ساعات مشغول دعا باشيم كه اين همه دعا وارد شده است؟
پاسخ : گرچه در كتابهاى دعا، همچون مفاتيح الجنان، براى تمام ساعات روز و تمام روزهاى سال دعا نقل شده است، امّا اين مثل آن است كه وقتى شما به ترمينال اتوبوس يا فرودگاه يا ايستگاه قطار مراجعه مى كنيد، مى بينيد كه در تابلو نوشته شده است: براى تمام ساعات شبانه روز، وسيله آماده سفر دارند، ساعت 8 صبح، 9 صبح، 10 صبح تا آخر شب. معناى اين تابلو اين نيست كه همه مردم در همه ساعات مسافرت كنند، بلكه به معناى آن است كه هر مسافرى در هر ساعتى تصميم سفر گرفت وسيله هست. در دعا هم شايد منظور اين باشد كه هركس در هر ساعت، قصد خواندن دعايى داشت، دعاى مخصوص آن ساعت هست. به علاوه، دعاهاى كوچك، به خصوص اگر انسان آنها را حفظ كند لطمهاى به كار نمىزند و مى تواند در ضمن كار به دعا هم مشغول باشد.
چرا بعضى دعاها مستجاب نمى شود؟
اگر به جاى بنزين مخصوص، گازوئيل يا آب در باك هواپيما بريزيم، پرواز صورت نمىگيرد، دعاى كسانى مستجاب مى شود كه در شكم آنان لقمه حرام نباشد. در حديث مى خوانيم: «مَن سرّه أن يُستجاب دعائه فَليطيّب كسبه»( بحار، ج90، ص373.) هركس دوست دارد دعايش مستجاب شود، درآمد و لقمه خود را پاكيزه و حلال كند. بگذريم كه دعا به معناى طلب خير است و بسيارى از خواستههاى ما خير نيست و ما خيال مىكنيم خير را طلب مى كنيم.
چرا از مرگ مى ترسيم؟
راننده زمانى در جاده مى ترسد كه يا بنزين ندارد يا قاچاق حمل كرده يا اضافه سوار كرده يا با سرعت غير مجاز رفته يا جاده را گم كرده يا در مقصد جايى را آماده نكرده و يا همراهانش نا اهل باشند. اگر انسان براى بعد از مرگ خود، زاد و توشه لازم را برداشته باشد، كار خلاف نكرده باشد، راه را بداند، در مقصد جايى را در نظر گرفته باشد و دوستانش افراد صالح باشند و حركتش طبق مقررات و مجاز باشد، نگرانى نخواهد داشت.
آيا پاداش ده برابر، براى انجام هركار نيك است؟
قرآن مى فرمايد: «مَن جاءَ بالحَسنَة فلهُ عَشر أمثالها»(سوره انعام، آيه 160) هر كس كار شايستهاى بياورد، ده برابر پاداش دارد. آنچه مهم است آوردن كار شايسته به قيامت است، نه انجام آن در دنيا. رساندن جنس به مقصد ارزش دارد، ولى اگر جنسى را در وسط راه از بين برديم، ارزشى ندارد. بسيارى از كارهاى به ظاهر نيك دچار آفاتى مىشود كه به مقصد نمىرسد: يا در آغاز، كار را با ريا و خودنمايى شروع مىكنيم و هدف الهى نداريم، يا در وسط كار گرفتار غرور و عُجب و خودخواهى مىشويم و يا بعد از انجام كار، گناهى مىكنيم و آثار آن را محو مىكنيم. گرچه در اين سه مورد كار شايسته انجام گرفته، ولى سالم به مقصد نرسيده است. لذا قرآن نمىفرمايد: هركس كار شايسته انجام دهد ده برابر پاداش دارد، بلكه مىفرمايد: هر كس كار شايسته خود را تا قيامت بياورد، ده پاداش دارد. «مَن جاء بالحسنة»
ويژه نامه ماه رمضان
مجیب | جهرم | مدرسه علميه زمانيه | مرکز جامع پاسخگویی به مسائل شرعی و اعتقادی حق نشر محفوظ است
