با توجّه به اختلاف شيوه‏ هاى امامان معصوم، آيا اهداف آنان متفاوت است؟

اصول و اهداف همه آنان ثابت است، ولى شيوه‏هايشان متفاوت است؛ گاهى حركات متفاوت است ولى هدف يكى است، مثلاً تيغه‏هاى قيچى بر ضد يكديگر حركت مى‏كنند ولى هدف يكى است و آن بريدن.
گاهى حركات گروهى كه در زمينِ ورزش مشغول مسابقه هستند، متفاوت است ولى هدف همه آنان برنده شدن گروه‏شان است.
آرى، هدف تمام امامان معصوم به تكامل رساندن مردم است، تكاملى جامع و كامل و بدون آفت ولى اين تكامل، زمانى با رفتن به جبهه جنگ است و زمانى با شركت در كلاس درس و گاهى با هجرت و گاهى با سكوت و...

كتاب تمثيلات (تأليف حجة الاسلام والمسلمين قرائتي)

با اينكه پيامبران و امامان معصومند، پس چرا استغفار و گريه مى ‏كنند؟

اگر سالن بزرگى را با نور كمى روشن كرديم جز اجناس و اشياى بزرگ را نخواهيم ديد، ولى اگر همين سالن را با نور زياد روشن كرديم حتى يك پوست تخمه و ذره كاغذ ديده خواهد شد.
نور افراد عادى كم است، لذا تنها گناهان بزرگ خود را مى‏بينند ولى پيامبران و امامان معصوم كه از نور ايمان بسيار بالايى برخوردارند حتى اگر يك لحظه از عمرشان را به اعلى درجه ممكن بهره نگيرند، دست به دعا و گريه بر مى ‏دارند.
مثال ديگر: دراز كردن پا براى كسى كه درد پا دارد، نه حرام است نه مكروه، ولى مى‏بينيم كه گرفتاران به درد پا به هنگام دراز كردن پا از اطرافيان خود عذر خواهى مى‏كنند، زيرا براى آنان احترامى قائلند كه حتى از كار مباح خود شرمنده هستند.
مثال ديگر: گاهى افرادى كه در تلويزيون مشغول نقل اخبارند سرفه مى‏كنند و فوراً از تمام بينندگان عذرخواهى مى‏كنند، با اينكه سرفه كردن گناه ندارد ولى چون خودشان را در محضر مردم مى‏ بينند، عذرخواهى مى‏ كنند. اولياى خدا نسبت به ذات مقدّس او چنان معرفت و شناختى دارند كه اگر عبادات جن و انس را نيز داشته باشند، خودشان را مقصّر مى‏ دانند.

كتاب تمثيلات (تأليف حجة الاسلام والمسلمين قرائتي)

چرا بعضى با ديدن معجزات و كمالات انبيا، باز هم ايمان نمى‏ آورند؟

انکار آن بزرگواران گاهى به خاطر تقليد نابجا از نياكان است، گاهى به خاطر حفظ منافع شخصى است و گاهى به خاطر خودبينى‏ها و تعصّب‏هاى نابجاست.
اگر در شب لامپى روشن نباشد، ستارگان آسمان را مى‏بينيم، امّا اگر چراغ خانه خود را روشن كنيم، ديگر نور بسيارى از ستاره‏ها را نمى‏بينم. كسى هم كه خود را ببيند، از ديدن كمالات ديگران عاجز مى‏ شود.
شخصى سوار بر اسب به نهرى رسيد كه آب كمى داشت و اسب مى‏توانست به راحتى از آب عبور كند لكن اسب ايستاد. صاحب اسب هرچه افسار حيوان را كشيد، اسب جلو نرفت، به پشت او كوبيد باز هم اسب نرفت. مرد حكيمى كه اين صحنه را مشاهده مى‏كرد به او گفت: آب را گل آلود كن، اسب از نهر رد مى‏شود. او آب را گل كرد، اسب حركت كرد و از نهر گذشت. صاحب اسب، حكمت اين كار را پرسيد، مرد حكيم گفت: آب كه تميز است، اسب خود را در آب مى‏بيند و حاضر نمى‏شود پا روى خود بگذارد، لذا حركت نمى‏كند. انسان‏هايى هم كه خود را ببينند (مقام خود، منافع خود، قبيله خود، حزب خود و...) حاضر نمى‏شوند پا روى آن بگذارند، لذا حركت و تكاملى ندارند.

كتاب تمثيلات (تأليف حجة الاسلام والمسلمين قرائتي)

تفاوت خمس و زكات با ماليات‏هاى دولتى چيست؟

ماليات پولى است كه به دولت مى‏پردازيم تا به ما خدمات برساند. كوچه و خيابان را آسفالت كند، امنيّت ما را تأمين كند، درمانگاه و بيمارستان براى ما آماده كند، براى فرزندانمان مدرسه و دانشگاه بسازد. اين پول هزينه‏اى است كه نيازهاى ما را تأمين مى‏كند، شبيه پول‏هايى كه براى خوراك و پوشاك و مسكن خود خرج مى‏كنيم.
بنابراين ماليات، منافع عمومى ما را تأمين مى‏كند، امّا خمس و زكات پولى است كه از فرد گرفته مى‏شود، تا خرج محرومان و رفع مشكلات آنان شود.

كتاب تمثيلات (تأليف حجة الاسلام والمسلمين قرائتي)