چگونه در قيامت اجزاى پراكنده مردگان جمع شده و از خاك برمى‏ خيزند؟

به چند مثال توجه كنيد:
1- شما مقدارى ماست و دوغ را در مشك مى ‏ريزيد و آن را تكان مى‏دهيد. ذرات چربى كه در تمام دوغ پخش بود، همه يك جا جمع مى‏شود. خداوند هم زمين را تكان مى ‏دهد: «اذا زُلزلَت الارضُ زلزالها»(سوره زلزال، آيه 1.) و اجزاى هر كس كنار هم قرار مى‏گيرد.
2- انسان از نطفه و نطفه از غذا و غذا از ذرّات خاك پخش شده است. يعنى مواد غذايى زمين در قالب گندم و برنج و ميوه و سبزى به صورت نطفه و سپس انسان درمى‏آيد، پس هم اكنون نيز ما از ذرات خاك پخش شده هستيم.
3- مگر شير حيوانات از علف‏هايى كه مى‏خورند توليد و خارج نمى‏شود؟ خدايى كه شير را از درون علف خارج مى‏ كند، ما را هم پس از مردن از درون زمين خارج مى‏ كند.

كتاب تمثيلات (تأليف حجة الاسلام والمسلمين قرائتي)

عبادت به چه معناست؟ آيا فقط نماز و روزه عبادت است؟

هركارى كه براى رضاى خداوند انجام گيرد، عبادت است گرچه كار عادّى باشد.
گوشواره‏اى را كه براى دخترمان مى ‏خريم، اگر به خاطر تشويق كارهاى خوب باشد، عبادت است وگرنه يك كار عاطفى است.
استادى كه در كتابخانه مطالعه مى‏كند، اگر هدفش دريافت حقوق و امتياز و رسيدن به مادّيات و رفاه باشد، آن تحقيق و علم رنگ مادى دارد و اگر آشپزى كه براى او غذا درست مى‏كند به تصور آنكه اين استاد كار خدايى مى‏كند غذا تهيّه كرد، كار آن آشپز عبادت است. آرى، انسان مى‏ تواند از آشپزخانه و از لابلاى عدس و لپه و سبزى به بهشت رود و از كتابخانه و از لابلاى كتاب و جزوه و مقاله از جاى ديگرى سر درآورد.

كتاب تمثيلات (تأليف حجة الاسلام والمسلمين قرائتي)

دستوراتِ دينى به هم وابسته‏ اند، يا هر كدام برنامه ‏اى مستقل هستند؟

از آيات و روايات استفاده مى‏شود كه برنامه‏هاى اسلام به هم وابسته است، مثلاً در بيش از 20 آيه قرآن نماز و زكات با هم مطرح شده ‏اند: «يُقيمون الصّلوة و يؤتون الزّكاة»، «أقاموا الصّلوة و آتوا الزّكاة» و در روايات مى‏خوانيم: نماز بى‏زكات، قبول نيست. همچون قطار كه روى يك ريل حركت نمى‏كند.
آرى، رابطه با خدا (نماز) و رابطه با خلق (زكات)، همچون دو بال براى پرواز معنوى هستند و با يك بال پروازى صورت نمى ‏گيرد.
پيامبرصلى الله عليه وآله افرادى را كه براى نماز به مسجد مى‏آمدند ولى زكات نمى‏پرداختند، از مسجد اخراج كردند.
بسيارى از دستورات به شرطى در درگاه خداوند قبول مى‏شوند كه آن را به اتمام برسانيم و ناقص آن پذيرفته نيست. در قرآن مى‏خوانيم: «أتمّوا الحج»(سوره بقره، آيه 196.) يعنى بايد اعمال حج را به اتمام برسانيد و انجام بعضى از اعمال آن كافى نيست. در جاى ديگر مى‏ خوانيم: «أتمّوا الصّيام الى الليل»(سوره بقره، آيه 187.) روزه خود را تا شب به پايان برسانيد. حتى يك دقيقه قبل از افطار، حقّ افطار كردن نداريد. همان‏گونه كه حق شكستن نماز را (جز در موارد استثنايى) نداريد.

كتاب تمثيلات (تأليف حجة الاسلام والمسلمين قرائتي)

چگونه خداوند صاحب فضل و رحمت، بندگانش را به قهر و كيفر مى‏ گيرد؟

اقيانوس، آب فراوانى دارد امّا اگر شما بطرى دربسته‏اى را در آن بيندازيد، قطره‏اى از آب، در بطرى داخل نمى‏شود. مشكل از آب است يا بطرى؟!
انسان‏هايى هستند كه تمام راههاى هدايت را به روى خود بسته‏اند؛ راه فكر و تعقّل، راه عبرت و انديشه، راه شنيدن حق و اطاعت از آن، راه ارشاد و هدايت و پندپذيرى، راه كمك به ديگران و... اين انسان‏ها از خود جمادى ساخته‏اند كه به قول قرآن، آنها سنگ و سخت‏تر از سنگ هستند: «ثمّ قَسَت قلوبكم من بعد ذلك كالحجارة أو أشدّ قَسوة»( سوره بقره، آيه 74.) محروم شدن اين گروه از فضل الهى، به خاطر بسته بودن خودشان است، نه به خاطر كم بودن فضل و رحمت الهى.

كتاب تمثيلات (تأليف حجة الاسلام والمسلمين قرائتي)