|
آيا ما با وجود قرآن نيازي به احاديث قدسي وغير آن از احاديث پيامبرداريم يا نه؟
من پاسخ شما را با آيات کريمه قرآن که مورد قبول شماست ذکر مي کنم:
قرآن في نفسه روشن و مبين است و هيچ ابهامي ندارد:
هذا بَيانٌ لِلنَّاسِ وَ هُدىً وَ مَوْعِظَةٌ لِلْمُتَّقينَ ( ال عمران/138)
اين، بيانى است براى عموم مردم و هدايت و اندرزى است براى پرهيزگاران
يا أَيُّهَا النَّاسُ قَدْ جاءَكُمْ بُرْهانٌ مِنْ رَبِّكُمْ وَ أَنْزَلْنا إِلَيْكُمْ نُوراً مُبيناً ( نساء/174)
اى مردم! دليل روشن از طرف پروردگارتان براى شما آمد و نور آشكارى به سوى شما نازل كرديم.
لَقَدْ أَنْزَلْنا آياتٍ مُبَيِّناتٍ وَ اللَّهُ يَهْدي مَنْ يَشاءُ إِلى صِراطٍ مُسْتَقيمٍ (نور/46)
ما آيات روشنگرى نازل كرديم و خدا هر كه را بخواهد به صراط مستقيم هدايت مى كند
رَسُولاً يَتْلُوا عَلَيْكُمْ آياتِ اللَّهِ مُبَيِّناتٍ لِيُخْرِجَ الَّذينَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ مِنَ الظُّلُماتِ إِلَى النُّورِ وَ مَنْ يُؤْمِنْ بِاللَّهِ وَ يَعْمَلْ صالِحاً يُدْخِلْهُ جَنَّاتٍ تَجْري مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهارُ خالِدينَ فيها أَبَداً قَدْ أَحْسَنَ اللَّهُ لَهُ رِزْقاً طلاق/11
رسولى به سوى شما فرستاده كه آيات روشن خدا را بر شما تلاوت مى كند تا كسانى را كه ايمان آورده و كارهاى شايسته انجام داده اند، از تاريكي ها بسوى نور خارج سازد! و هر كس به خدا ايمان آورده و اعمال صالح انجام دهد، او را در باغهايى از بهشت وارد سازد كه از زير (درختانش ) نهرها جارى است، جاودانه در آن مى مانند، و خداوند روزى نيكويى براى او قرار داده است
اما در عين حال همه کس را ياراي استفاده از اين نور و روشنايي نيست
وَ نُنَزِّلُ مِنَ الْقرآن ما هُوَ شِفاءٌ وَ رَحْمَةٌ لِلْمُؤْمِنينَ وَ لا يَزيدُ الظَّالِمينَ إِلاَّ خَساراً ( اسراء/82)
از قرآن، آنچه شفا و رحمت است براى مؤمنان، نازل مى كنيم و ستمگران را جز خسران (و زيان ) نمى افزايد.
براي استفاده کامل از تمام اين روشنايي يک طهارت باطني نياز است:
إِنَّهُ لَقرآن كَريمٌ
في كِتابٍ مَكْنُونٍ
لا يَمَسُّهُ إِلاَّ الْمُطَهَّرُونَ
تَنْزيلٌ مِنْ رَبِّ الْعالَمينَ (واقعه/77 تا 80)
كه آن، قرآن كريمى است،
كه در كتاب محفوظى جاى دارد،
و جز پاكان نمى توانند به آن دست زنند [دست يابند]
آن از سوى پروردگار عالميان نازل شده
فلذا يکي از وظايف پيامبر اکرم (ص ) تبيين آيات کريمه قرآن معرفي شده:
وَ أَنْزَلْنا إِلَيْكَ الذِّكْرَ لِتُبَيِّنَ لِلنَّاسِ ما نُزِّلَ إِلَيْهِمْ وَ لَعَلَّهُمْ يَتَفَكَّرُونَ (نحل/44)
و ما اين ذكر [قرآن] را بر تو نازل كرديم، تا آنچه به سوى مردم نازل شده است براى آنها روشن سازى و شايد انديشه كنند
وَ ما أَنْزَلْنا عَلَيْكَ الْكِتابَ إِلاَّ لِتُبَيِّنَ لَهُمُ الَّذِي اخْتَلَفُوا فيهِ وَ هُدىً وَ رَحْمَةً لِقَوْمٍ يُؤْمِنُونَ (نحل/64)
ما قرآن را بر تو نازل نكرديم مگر براى اينكه آنچه را در آن اختلاف دارند، براى آنها روشن كنى و (اين قرآن ) مايه هدايت و رحمت است براى قومى كه ايمان مى آورند
بجز مطالب پيش گفته، آيات بسياري ما را به پيروي از پيامبر اکرم (ص ) فرا خوانده و معناي اين دستور آنست که تبيين و تفصيل دست کم بخشي از دستورات خداوند متعال، به پيامبر اکرم (ص ) واگذار شده است و اهل ايمان را به پيروي بي چون و چرا از اين دستورات فرا خوانده شده اند و آيات بسياري بر اين معنا دلالت دارد:
وَ مَنْ يُطِعِ اللَّهَ وَ رَسُولَهُ فَقَدْ فازَ فَوْزاً عَظيماً (احزاب/71)
و هر كس اطاعت خدا و رسولش كند، به رستگارى (و پيروزى ) عظيمى دست يافته است
وَ مَنْ يُطِعِ اللَّهَ وَ رَسُولَهُ يُدْخِلْهُ جَنَّاتٍ تَجْري مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهارُ وَ مَنْ يَتَوَلَّ يُعَذِّبْهُ عَذاباً أَليماً (فتح/17)
و هر كس خدا و رسولش را اطاعت نمايد، او را در باغهاى (از بهشت ) وارد مى كند كه نهرها از زير (درختانش ) جارى است و آن كس كه سرپيچى كند، او را به عذاب دردناكى گرفتار مى سازد
وَ ما كانَ لِمُؤْمِنٍ وَ لا مُؤْمِنَةٍ إِذا قَضَى اللَّهُ وَ رَسُولُهُ أَمْراً أَنْ يَكُونَ لَهُمُ الْخِيَرَةُ مِنْ أَمْرِهِمْ وَ مَنْ يَعْصِ اللَّهَ وَ رَسُولَهُ فَقَدْ ضَلَّ ضَلالاً مُبيناً (احزاب/36)
و هيچ مرد و زن مؤمنى را در كارى كه خدا و رسول حكم كنند اراده و اختيارى نيست (كه رأى خلافى اظهار نمايند ) و هر كس نافرمانى خدا و رسول او كند دانسته به گمراهى سختى افتاده است
مَنْ يُطِعِ الرَّسُولَ فَقَدْ أَطاعَ اللَّهَ وَ مَنْ تَوَلَّى فَما أَرْسَلْناكَ عَلَيْهِمْ حَفيظاً (نساء/80 )
كسى كه از پيامبر اطاعت كند، خدا را اطاعت كرده و كسى كه سرباز زند، تو را نگهبان (و مراقب ) او نفرستاديم (و در برابر او، مسئول نيستى )
نتيجه اينکه طبق دستور آيات کريمه قرآن ما نيازمند به سخنان پيامبر اکرم (ص ) [که همان احاديث حضرت است] مي باشيم و اطاعت از اين دستورات بر همه مسلمين واجب است و طبق آياتي که در اينجا و پستهاي قبلي عرض شد، در صورت سرپيچي از فرمان حضرت، طبق صريح آيات قرآن متخلفان داراي گمراهي آشکارند و به آنان وعده دوزخ داده شده است و تنها راه نجات اطاعت بي چون و چرا در برابر اين دستورات است : احزاب/36 و فتح/17 و احزاب/71 و آيات بسيار ديگر .
نکته ديگري که از اين آيات بدست مي آيد اينست که دستورات پيامبر عين دستورات خداوند سبحان است و پيامبر در حقيقت دستورات قرآن کريم را براي مردم تبيين مي کند، به عنوان نمونه:
خداوند سبحان در قرآن کريم نماز هاي واجب را اينگونه بر مؤمنان واجب شمرده:
إِنَّ الصَّلاةَ كانَتْ عَلَى الْمُؤْمِنينَ كِتاباً مَوْقُوتاً (نساء/103)
نماز، وظيفه ثابت و معيّنى براى مؤمنان است
اما شکل اجراي آن را در هيچ جاي قرآن مطرح نکرده است - غير از نماز خوف آن هم به صورت جزئي نساء /102
- و اين تفصيل و جزئيات به پيامبر (ص) واگذار شده که براي مردم تبيين نمايد لذا حضرت نماز را به مردم آموزش داد و فرمود:
صَلُّوا كَمَا رَأَيْتُمُونِي أُصَلِّي عوالي اللآلي/ج1/ص 19
مردم! به شيوه اي که من نماز مي خوانم، نماز بخوانيد |
