مراد از سنّت‏هاى الهى در قرآن چيست؟

مجلس شوراى اسلامى دو رقم قانون وضع مى‏كند:
قانونى براى اداره خود مثل آن كه هيئت رئيسه و رئيس مجلس چگونه انتخاب شود، تعداد كميسيون‏ها و تعداد نفرات هر كميسيون، مقدار حقوق، مقدار تعطيلات، شرايط مجلس علنى و غير علنى، رأى مخفى و رأى غير مخفى، شرايط استيضاح وزير و... چگونه باشد كه اينها قوانينى است كه مجلس براى خودش مى ‏گذارد.
نوع دوم قوانينى است كه مجلس براى مردم و دولت وضع مى‏كند.
خداوند (جل شأنه) نيز قوانين و برنامه‏هايى را براى خود معيّن كرده و قوانينى را براى مردم، كه از طريق انبيا اعلام كرده است. به قوانينى كه خدواند براى خودش تعيين كرده است، سنّت الهى «سنّة اللّه»(سوره احزاب، آيه 138.) مى‏گويند. مثلاً:
قانون هدايت: «اِنّ علينا لَلهُدى‏»(سوره ليل، آيه 12.)
قانون حسابرسى: «انّ علينا حسابهم»(سوره غاشيه، آيه 21.)
قانون رزق رسانى: «على اللّه رزقها»( سوره هود، آيه 6.)
قانون حمايت: «انّا لَنَنصر رُسلنا»(سوره غافر، آيه 51 .)
قانون رحمت: «كَتب ربّكم على نفسه الرّحمة»(سوره انعام، آيه 54 .)
امّا به قوانينى كه براى مردم تعيين كرده است، احكام و تكاليف شرعيّه گفته مى ‏شود.

كتاب تمثيلات (تأليف حجة الاسلام والمسلمين قرائتي)

چرا گنهكاران، از قرآن بهره نمى‏ گيرند؟

اگر در استخر آبى، لاشه مردارى بيفتد، هر چه در آن استخر، آب وارد شود يا باران ببارد، بوى بد آن بيشتر مى‏ شود.
قرآن، مايه رحمت است، امّا در دلِ ناپاكِ كافران كه وارد مى‏شود، مايه خسارت آنان مى‏گردد. «ولايزيد الظّالمين الاّ خساراً»( سوره اسراء، آيه 82 .) زيرا لجاجت در قلب انسان، مثل مردار در استخر است. هر آيه‏اى كه نازل مى‏شود، افراد لجوج در برابر آن جبهه گرفته و از راه حق بيشتر منحرف مى‏شوند و اين بالاترين خسارت براى انسان است.

كتاب تمثيلات (تأليف حجة الاسلام والمسلمين قرائتي)

قرآن، ميزان كمك به ديگران را چه مقدار مى ‏داند؟

قرآن مى ‏فرمايد: «ما أنفقتُم من شى‏ء فهو يُخلِفُه»(سوره سبأآيه 39.) يعنى هرچيزى را انفاق كنيد پاداش دارد؛ چه كم باشد چه زياد.
كمك ناچيز هم مى‏تواند در جاى خود نقش داشته باشد، گاهى يك برگ زرد در يك حوض آب كشتى چندين مورچه مى‏شود.
علاوه بر آنكه گاهى كمكِ اندك مورد نياز است و بيش از آن لزومى ندارد، چنانكه براى تلفن عمومى پول خرد نياز است و اسكناس قيمتى نقشى ندارد. اگر خراشى به پوست دست وارد شود يك قطعه پارچه نازك كارساز است و لحاف و پتو نقشى ندارد.
سوزنِ بسيار نازكِ آمپول، موادّى را به بدن بيمار منتقل و او را نجات مى‏دهد، در حالى كه تيرآهن ساختمانى اين نقش را ندارد.
در حديث مى‏خوانيم: هيچ كار خوبى را كوچك نشمريد، شايد همان شما را نجات داد و هيچ گناهى را سبك نشمريد، شايد همان سبب سقوط شما شد، چنانكه فرو رفتن ميخ يا سوزن به توپى، كلّ بازى فوتبال را بهم مى‏زند و پوست خيارى مى‏تواند پهلوان وزنه‏بردارى را چنان سرنگون كند كه نخاع او قطع و خانه‏ نشين شود.

كتاب تمثيلات (تأليف حجة الاسلام والمسلمين قرائتي)

چرا قرآن، غيبتِ ديگران را به خوردن گوشت برادر مرده تشبيه كرده است؟

دلائل متعدّدى براى اين تشبيه قرآن بيان شده است: «أيُحِبُّ أحدكم أن يأكل لحم أخيه مَيتاً»(سوره حجرات، آيه 12.)
1- مُرده، روح ندارد تا از خود دفاع كند و شخصى هم كه مورد غيبت قرار مى‏گيرد، حضور ندارد تا از خود دفاع كند.
2- غيبت، ريختن آبرو است و آبرو كه رفت، قابل جبران نيست. همان‏گونه كه گوشت مرده، اگر كنده شود، قابل جبران نيست.
اگر مالى گم شود، قابل جبران است امّا آبرو كه رفت، ديگر جبرانش شبيه محال است و تفاوتى هم نمى‏كند كه به قصد جدّى باشد يا از روى شوخى و مزاح، زيرا در هر دو صورت، آبروى طرف مى‏ ريزد.
3- گوشت به تدريج رشد مى‏كند ولى يكباره خورده مى‏شود، آبرو هم به تدريج پيدا مى‏شود ولى غيبت كننده يك مرتبه آن را مى ‏ريزد.
انسان سالها زحمت كشيده تا وجهه و آبرويى كسب كرده است و شما با غيبت كردن، نتيجه زحمات او را نابود مى ‏كنيد.

كتاب تمثيلات (تأليف حجة الاسلام والمسلمين قرائتي)