خداوند در حوادث تلخ و شيرين زندگى انسان، چه مقدار نقش دارد؟

در قرآن مى‏ خوانيم: «ما أصابك مِن حَسنةٍ فَمِن اللّه و ما أصابك مِن سَيِّئة فَمِن نَفسك»(سوره نساء، آيه 79) هر خوبى به تو رسد از خداوند است ولى هر بدى كه به تو رسد از نفس خودت مى‏ باشد.
كره زمين كه به دور خود و خورشيد مى‏ گردد و همواره بخشى از آن روشن و بخشى ديگر تاريك است، هر كجاى آن روشن باشد از خورشيد است و هر كجاى آن تاريك باشد، از خود زمين است.
خداوند انگور را آفريد، ولى بشر از آن شراب مى‏سازد كه مايه بروز هزاران حادثه و بيمارى است.
خداوند به انسان قدرت داد، ولى عدّه‏اى با سوء استفاده از اين قدرت، به محرومان ضربه مى ‏زنند.
خداوند به انسان عقل داد، ولى عدّه‏اى از اين عقل سوء استفاده كرده و به دنبال مكر و حيله براى مردم هستند.
پس آنچه از سوى خداوند است، نيكوست و بدى‏ها از خود ما سرچشمه مى‏ گيرد.

كتاب تمثيلات (تأليف حجة الاسلام والمسلمين قرائتي)