ولایت فقیه از دیدگاه
حضرت امام خمینی (ره) و آيت الله العظمی سید عبدالحسین لاری جهرمی (ره)
لطف اله دژکام
ابوذر زارعی
چکیده
یکی از مقولههای مهم در دین اسلام حکومت است و از آنجا که ضرورت اجرای احکام و قوانین دینی منحصر و محدود به زمان پیامبر-صلی الله علیه و آله- و ائمه -علیهم السلام- نیست، این پرسش مطرح است که مسئولیت حکومت اسلامی در زمان غیبت حضرت ولی عصر -عجل الله تعالی فرجه الشریف- با چه کسی میباشد.
فقها و اندیشمندان شیعه با دلائل گوناگون این وظیفهی خطیر را در زمان غیبت برای فقیه به اثبات رساندهاند، در این مقاله ضمن سیری اجمالی در تاریخچهی نظریهی ولایت فقیه کوشیدهایم تا نظریهی دو فقیه معاصر یعنی آیت الله العظمی سید عبدالحسین لاری جهرمی -پرچمدار حکومت اسلامی در انقلاب مشروطیت- و حضرت امام خمینی «ره» - مؤسس نظام مقدس جمهوری اسلامی- را با هم مقایسه نماییم.
روش: مطالعهی کتابخانهای و تطبیقی انجام گرفته است.
نتایج: 1- نظریه ولایت فقیه همزاد فقه است و متناسب با شرایط سیاسی و اجتماعی هر دوره، تحولاتی را در جهت کمال طی کرده است.
2- در میان فقهای متأخر، شیخ انصاری «ره» با طرح مسألهی ولایت فقیه درکتب خویش این مسأله را معرکهی آرای فقهای پس از خود قرار داده است و دو شاگرد مکتب او یعنی آیت الله العظمی سیّدعبدالحسین لاری جهرمی «ره» و امام خمینی «ره» این بحث را به اوج تکامل خود رساندهاند.
3- آیت الله العظمی امام خمینی (ره) و آیت الله العظمی سیّد عبدالحسین لاری جهرمی «ره» قائل به ولایت مطلقهی فقیه شدهاند، هر چند در شیوهی استدلال بین این دو مرجع عالیقدر تفاوتهایی وجود دارد.
4- تفکر عمیق این دو عالم مجاهد درمسألهی ولایت فقیه زمینه ساز انقلاب اسلامی ایران شد که با رهبری امام خمینی «ره» به پیروزی رسید .
کلیدواژه: امام خمینی (ره)، ولایت فقیه، آیت الله سید عبدالحسین لاری جهرمی (ره).