شرح حال کوتاهی از مرحوم حجه الاسلام و المسلمین آقای حاج میرزا محمد معظمی قدس سره

جناب مستطاب قدوه اخیار و خطیب فداکار خادم دین مبین حضرت حجه الاسلام و المسلمین آقای حاج میرزا محمد معظمی قدس سره فرزند فقید سعید مرحوم مغفور میرزا احمد از چهره های فروزان روحانی در شهر جهرم بودند که عمر شریف خود را در راه ترویج و تبلیغ احکام اسلام و هدایت خلق به صراط مستقیم به سر آورد.

مرحوم آقای معظمی گوینده ای بسیار مطلع در امر تبلیغ و ارشاد بودند که خالصانه و با تعب فراوان مردم را به خدا دعوت می کرد. یادم می آید در سالهائی که ماه رمضان در فصل تابستان قرار داشت ایشان راه طولانی بین محله صحرا که منزلشان در آنجا بود تا مسجد معروف سروی در محله علی پهلوان را بعدازظهرها می پیمودند تا در وقت عصر مردم را در آن هوای گرم مستفیض کنند. گاهی هم این راه را با الاغ طی می کردند و در وقت معین خود را می رساندند رحمت خدا بر او باد.

مرحوم آقای حاج میرزا محمد معظمی مردی بزرگوار بسیار فروتن و مردم خواه و انسان دوست بود.

مرحوم آقای حاجی معظمی مدتی هم راهنمای حاجیانی بودند که از جهرم قصد زیارت حج را داشتند در این سفر بی دریغ به حجاج خدمت می کرد و آن ها را یاری می داد و گاهی در ماههای محرم و صفر از قرار مسموع در بحرین توقف می کردند و مردم را از ارشادات خویش بهره مند می نمودند که بارها شنیدم توده مردم از ایشان تعریف می کردند و او را به داشتن تقوی و پاکی و بی طمعی و بزرگ منشی و مناعت طبع می ستودند.

فقید سعید از ائمه محترم جماعت و از وعاظ و سخنوران نامی بودند.

در روز ششم ماه ربیع الثانی زندگی را بدرود گفتند و در امامزاده شاهزاده اسمعیل دفن گردیدند رضوان الله تعالی علیه.

بر لوح قبرش که متأسفانه سال وفات به مرور زمان محو شده و هر چه کردم اینجانب نتوانستم بخوانم این جملات نوشته شده:

هذا المدفن الشریف العالم العامل و الفاضل الکامل المبلغ المهذب الحاج میرزا محمد الشهیر بمعظمی قدس سره الشریف

ابن المرحوم المبرور میرزا احمد طاب ثراه

و توفی رحمه الله علیه حمیداً مرضیاً فی سادس شهر ربیع الثانی

تا اینجا عبارات مشخص بود و قابل خواندن و بقیه عبارات یا محو شده بود و یا قابل خواندن نبود. رحمت الله علیه.