نوزدهم ماه مبارک رمضان :

*نخستین شب قدر 

*ضربت خوردن حضرت امیر المومنین علیه السلام در سال 40 هجری قمری در مسجد کوفه

شب قدر فرصتی است زرین و طلایی برای شستوشوی آینه دل.

آن شب بهترین فرصت است تا خوبیها را جایگزین بدیها، صلح و صفا را جایگزین اختلاف و تفرقه، احسان و نیكی را جایگزین ظلم و ستم، احسان به والدین را جایگزین عاق والدین، و صله رحم را جایگزین قطع رحم نماییم. نیكو و شایسته است با صدقات قدمی در جهت آبادانی خانه آخرت برداریم و با اعمال نیك و خیر، ثواب دو چندان ببریم. در شب قدر كه شبزندهداری میكنیم، خداوند نام ما را در گروه نیكبختان ثبت میكند و آتش جهنم را بر ما حرام میسازد. ایا توفیقی بالاتر از این هست كه آتش جهنم بر ما حرام شود و به خدا نزدیك شویم؟ دعاهای شبهای رمضان مجموعهای است بصیرتبخش كه با تكرار تلاوت آنها به صورت هدفهایی برای ما در میاید. پس هنگام خواندن این ادعیه شایسته و بهتر است مفهوم آنها را نیز همواره مدنظر داشته باشیم و با تلاش و كوشش به سوی این هدفهای مطرح شده در دعاها گام برداریم.

قدر، شب مقدرات ترجمه سوره قدر: ما اين قرآن عظيم الشان را (كه رحمت واسع و حكمت جامع است) در شب قدر نازل كرديم و چه تو را به عظمت اين شب قدر آگاه تواند كرد.

شب قدر (به مقام و مرتبه) از هزار ماه بهتر و بالاتر است در اين شب فرشتگان و روح (جبرئيل) به اذن خدا (بر مقام ولايت نبى و امام عصر (عج) از هر فرمان (و دستور الهى و سرنوشت مقدرات خلق را) نازل مى گردانند، اين شب، رحمت و سلامت و تهنيت است تا صبحگاه.

آیات و روایات متناسب :

شب قدر

پيامبرصلي الله عليه وآله :

مَن أحيي لَيلَةَ القَدرِ حُوِّلَ عَنهُ العَذابُ إلَي السَّنَةِ القابِلَةِ

هر كس شب قدر را احيا بدارد ، تا سال آينده عذاب از او بر داشته مي‏شود

اقبال الأعمال ، ج 1، ص 345 .

پيامبرصلي الله عليه وآله :

مَن قامَ لَيلَةَ القَدرِ إيماناً وَ احتِساباً ، غُفِرلَهُ ما تَقَدَّمَ مِن ذَنبِهِ

هر كه از روي ايمان و براي رسيدن به ثواب الهي ، شب قدر را به عبادت بگذراند ، گناهان گذشته‏اش آمرزيده مي‏شود

فضائل الأشهر الثلاثه ، ص 136 .

امام صادق‏عليه السلام :

قَلبُ شَهرِ رَمَضانَ لَيلَةُ القَدرِ

قلب ماه رمضان ، شب قدر است

بحار الأنوار ، ج 58 ، ص 376 .

امام صادق‏عليه السلام :

مَن عَرَفَ فاطِمَةَ حَقَّ مَعرِفَتِها فَقَد أدرَكَ لَيلَةَ القَدرِ

هر كه فاطمه را ، آن گونه كه سزاوار است ، بشناسد ، بي‏ترديد شب قدر را درك كرده است

بحار الأنوار ، ج 43 ، ص 65 .

امام صادق‏عليه السلام :

التَّقديرُ في لَيلَةِ تِسعَ عَشرَةَ و الإبرامُ في لَيلَةِ إحدي و عِشرينَ و الإمضاءُ في لَيلَةِ ثلاثَ و عِشرينَ

مقدّرات در شب نوزدهم تعيين ، در شب بيست و يكم تأييد و در شب بيست و سوم ماه (رمضان( امضا مي‏شود

الكافي ، ج 4 ، ص 159 .

*ضربت خوردن حضرت امیر المومنین علیه السلام در سال 40 هجری قمری در مسجد کوفه

ضربت خوردن حضرت علی (ع ) در مسجد کوفه
پس از آنکه مولای متقیان علی علیه السلام در سحر نوزدهم ماه مبارک رمضان سال چهلم هجرت در محراب عبادت در مسجد کوفه بدست پلید عبدالرحمن بن ملجم مرادی ضربت خورد ، خون از سر مبارکش جاری و محاسن شریفش به خون رنگین شد ، در این حال امام (ع ) فرمود : ( فزت ورب الکعبه ) بخدای کعبه سوگند رستگار شدم . سپس آیه 55 از سوره مبارکه ( طه ) را تلاوت کرد : منها خلقناکم وفیها نعیدکم ومنها نخرجکم تارة اخری ( شمارا از خاک آفریدیم وبه آن بازتان می گردانیم  وبار دیگر از آن بیرونتان می آوریم ) سپس فریاد زد اورا بگیرید ! مردم بسوی ابن ملجم دویدند ، ولی هرکسی به او نزدیک می شد ، ابن ملجم با شمشیر خود اورا می زد . سرانجام (  قثم بن عباس )  پیش رفت اورا بزمین کوبید .حسن (ع ) به اتفاق بنی هاشم ، پدر را در گلیمی گذاشته وبه خانه بردند . امیر المومنین به ابن ملجم اشاره کرد وفرمود : اگرمن از دنیا رفتم اورا بکشید ، همانطوریکه مرا کشته ، واگر سالم ماندم خواهید دیدکه در باره او چه تصمیمی می گیرم . قدری شیر برای امام آوردند ، امام کمی از آن نوشید ، وفرمود به زندانی خود نیز از این شیر بدهید واورا اذیّت نکنید .  پزشکان کوفه ببالین حضرت علی (ع ) گرد آمدند ، دربین آنان از همه ماهرتر ( اثیر بن عمروبن هانی الاسکونی الکوفی  ) بود . اثیر وقتی زخم سر امام را دید ، دستور داد شش گوسفندی را که تازه کشته شده برایش بیاورند ، سپس رگی از آن را بیرون آورد ، واثر ضربت را معاینه کرد سپس گفت :  یا علی وصیّت های خودرا بکن زیرا شمشیر زهر آلود به مغزت رسیده ومعا لجه موثر نیست .
عبدالرحمن بن ملجم مرادی ، از گروه خوارج واز آن سه نفری بود که در مکّه معّظمه باهم پیمان بسته وهم سوگند شدند که سه شخصیت در جامعه اسلامی یعنی امام علی علیه السّلام ، ومعاویه بن ابی سفیان ، وعمرو بن العاص را در شب واحد ترور کرده آنهارا به قتل برسانند ، هرکدام به سوی شهرهای محل ماموریت خویش رهسپار شدند . عبدالرّحمن بن ملجم به سوی کوفه رفت ودر بیستم شعبان سال چهل قمری وارد این شهر بزرگ شد ، وی به همراهی  (شبیب بن بجره اشجعی )  که از همفکران وی بود ، وهردوی آنها از سوی ( قطام بنت علقمه بن تیم الرباب ) که از خوارج بود تحریک وتحریض شده بودند ، سه شبانه روز درخانه قطام منزل کردند و در سحر گاه شب نوزدهم ماه مبارک رمضان سال چهلم هجری  قمری در مسجد اعظم کوفه کمین کرده ومنتظر ورود امیر المومنان شدند ، همچنین قطام شخصی بنام ( وردان بن مجاله ) را که از افراد طایفه اش بود ، بر یاری آن دو فرستاد . ( اشعث بن قیس کندی )  که در شمار اصحاب رسول الله  (ص ) بود اما پس از وفات پیامبر اکرم مرتد شد وتوسط لشکریان ابوبکر دستگیروبه مدینه آورده شد ومورد عفو قرار گرفت .
 امام صادق (ع) در باره اشعث می فرماید : اشعث خود در خون امیر المومنین دست داشت ، دخترش جعده امام حسن را مسموم کرد ، پسرش محمد نیز در خون امام حسین (ع) شرکت داشت ، لازم به یاد آوری است که اشعث  از نارضایان سپاه امام علی (ع)  واز دو چهره گان ومنافقان واقعی آن دوران بود آنان را راهنمائی ، پشتیبانی وتقویت روحی مینمود .
حضرت علی (ع) در شب نوزده رمضان مهمان دخترش ام کلثوم بود ودر آن شب حالت عجیبی داشت و دخترش را به شگفتی در آورد .
روایت شده که آن حضرت در آن شب بیدار بود وبسیار از اطاق بیرون می رفت وبه آسمان نظر می کرد ومی فرمود : بخدا سوگند دروغ نمی گویم وبه من دروغ گفته نشده است . این است آن شبی که به من وعده شهادت داده اند ، امام  بهنگام نماز صبح وارد مسجد اعظم کوفه شد وخفته گان را برای ادای نماز بیدار کرد ، از جمله عبدالرّحمن بن ملجم را که به رو خوابیده بود ، بیدار وخواندن نماز را به وی گوشزد کرد ، هنگامی که آن حضرت وارد محراب مسجد شد ومشغول خواندن نماز گردید  وسر از سجده اول برداشت ، نخست شبیب بن بجره با شمشیر برّان بر وی هجوم آورد ، لیکن شمشیرش به طاق محراب اصابت کرد ، وپس از او عبدالرّحمن ابن ملجم مرادی فریاد بر داشت که  : لله الحکم یاعلی لالک  ولا للاصحابک ، آن ملعون شمشیر خودرا بر فرق نازنین حضرت علی علیه السّلام فرود آورد وسر مبارکش را تا محل سجده گاهش شکافت ، حضرت در محراب مسجد افتاد . در همان هنگام فرمود : بسم الله و بالله وعلی ملّة رسول الله ، فزت ورب الکعبة ( سوگند به خدای کعبه رستگار شدم  )  نماز گزاران مسجد کوفه برخی از پی شبیب وابن ملجم رفته تا آنهارا بیابند وبرخی در اطراف حضرت گرد آمدند وبر سر وصورت خود می زدند وگریه می نمودند . حضرت در حالیکه خون از سر وصورت شریفش جاری بود ،
 فرمود :  ( هذا ما وعد الله ورسوله  ) این همان وعده ایست که خداوند متّعال ورسول گرامی اش به من دادند .  حضرت علی که توان ادامه نماز جماعت را نداشت ، به فرزندش امام حسن مجتبی (ع) فرمود : که نماز جماعت را ادامه دهد ، وخود آن حضرت نمازش را نشسته تمام کرد .  ضربت جان کاه که منجربه شهادت مولای متقّیان علی ابّن ابی طالب (ع)  ووصّی برحقّ پیامبر عظیم الشان اسلام گردید بدین وسیله این مصیبت یزرگ را به تمام ملل جهان اسلام وهموطنان گرامی بویژه پیروان آن امام همام  را تسلیت عرض نموده  وازباریتعالی و انفاس قدسّیه مولا الموحّدین استمداد میجوئیم که وطن عزیزمان ایران وسایر کشورهای اسلامی را تحت لوای احکام مکتب محمّدی از هرگونه گزندی مصون ومحفوظ ودر میان سایر ملل واقوام وامم سربلند بماند (انشاءالله )

ماخذ  : نقل از تبیان  ، دانشنامه رشد ، علی وفرزندانش ( دکتر طه حسین )  علی کیست (  دانشمند بزرگوار استاد فضل الله کمپانی ) اسلام وب ، الاحمد کوم ، بطولة وشجاعة علي عليه السّلام في المعارك والحروب ، انساب الاشراف ( بلاذری) .