قداست تربت پاك كربلا

785 - زيارتگاه پيامبر (ص(

همه پيام آوران خدا، شهادتگاه حسين عليه السلام را پيش از شهادت و دفن پيكر مطهرش زيارت كردند. در روايت است كه : ((تمامى پيامبران ، كربلا را زيارت نموده و يا بدانجا سير داده شده اند)

همانگونه كه خود پيامبر گرامى فرمود: ((مرا به نقطه اى سير دادند كه نامش ‍ كربلا بود).

همه آنان تا روز رستاخيز، در فرصت هاى ويژه اى آن حضرت را زيارت مى كنند، از آن جمله : شبهاى قدر و شب پانزدهم شعبان ، از اوقات زيارتى او از سوى پيامبران خداست )

786 - قداست تربت امام حسين (ع)

او در سرزمين كربلا، در آن بيابان خشك و بى آب به شهادت رسيد. كربلا فرودگاه حسين بود و سرزمين آن در برگيرنده پيكر حسين عليه السلام و ياران و فرزندان اوست .

مراسم شب عاشوراى حسين و يارانش در آن سرزمين برگزار شد. صداى زمزمه مناجات او و ياران و اهل خانواده اش آن منطقه و آن سرزمين را عطر آگين كرده بود. فرياد حق طلبى حسين عليه السلام ، صداى هل من ناصر حسين ، حق گويى هاى حماسه آفرين حسين عليه السلام ، احتجاجات خدا پسندانه حسين ، نصايح و مواعظ او در روز عاشورا و قبل از آن همه و همه در آن سرزمين است .
و از همه مهم تر كدام سرزمين است كه آن همه خون هاى مقدس و به راه خدا ريخته ، و تواءم با خلوص و اخلاص را در خود ذخيره داشته باشد؟ و كدام سرزمين است كه آن همه پيكرهاى مقدس شهيدان و آن همه ثارالله را در خود جاى داده باشد.

پس آن سرزمين به بركت خون مظلومان تاريخ مقدس است ، خاك و تربت آن نيز قداست يافته است . آنچنان كه خداى در تربت او شفا قرار داده است ، و خاك او را حرز و پاسدار جان ها به حساب آورده است.

همچنان خاك او سجده گاه عاشقان است و مهر و تسبيح عبادت كاران است و كام كودكان نوزاد شيعى در ولادت با تربت حسين متبرك و آشنا مى شود و هم در طول مدت عمر يك شيعى ، خاك كربلايش مهر نماز است و در حين دفن زينت بخش كفن و مايه آرامش و امان ميت است . على عليه السلام در گذر از آن سرزمين ، در واقعه صفين فرمود: واها لك ايتها التربه ، ليحشرن منك اقوام يدخلون الجنه بغير حساب ؛

خوشا به سعادت تو اى خاك پاك كربلا! از تو قومى محشور مى شوند كه بدون حساب وارد بهشت مى گردند(.

787 - ويژگى هاى تربت حسينى

خداوند بر سرزمين مقدس كربلا و تربت پاك آن حضرت امتيازاتى قرار داد:
1 - تربت پاك او را بر كعبه برترى و شرافت بخشيد.

فمن حديث كربلا و الكعبه

لكربلا بان علو الرتبه

برخى كربلا را برتر از نجف ارزيابى كرده اند با اينكه مرقد مطهر اميرمومنان عليه السلام را استثنا كرده و آن را از نظر فضيلت و قداست ، همپايه تربت امام حسين عليه السلام نگريسته اند.

2 - در روايت از امام باقر عليه السلام آمده است كه

)خداوند اين سرزمين مبارك را بيست و چهار هزار سال پيش از آفرينش ‍ كعبه پديد آورد و بدانجا نظر رحمت افكند و بركت بخشيد(
3 - و نيز با اسناد بسيارى روايت شده است كه اين سرزمين پيش از آفرينش ‍ موجودات به اراده آفريدگارش ، مقدس و مبارك بود و همچنان خواهد بود تا خداوند آن را برترين نقطه بهشت سازد و بهترين مسكن و جايگاه براى دوستانش را، در آن قرار دهد(

4 - خداوند، اين تربت پاك را چشمه اى از چشمه هاى بهشت و نهرى از نهرهاى جارى آن قرار داد

5 - از سيد الساجدين عليه السلام است كه : ((در آستانه رستاخيز، آن گاه كه زمين به سخت ترين لرزهايش ، لرزانده شود و به سختى به حركت آيد، اين سرزمين با بركت با همان صافى و گستردگى اش بالا مى رود و از بهترين و زيباترين باغ ، از باغهاى بهشت مى گردد. و در ميان همه بوستانهاى بهشت مى درخشد، درست بسان ستاره درخشنده اى در ميان ستارگان ، به گونه اى كه درخشندگى اش ديدگان بهشتيان را خيره مى سازد و در همان حال فرياد شادمانه سر مى دهد كه:

هان ! منم سرزمين مقدس خدا! سرزمين پاك و پربركتى كه پيكر پاك و بارگاه ملكوتى سالار شهيدان و سرور جوانان اهل بهشت را در برداشتم)

6 - اين خاك پاك ، به گونه اى است كه ذكر گفتن با تسبيح ساخته شده از آن ، ثواب ذكر و استغفار را تا هفتاد برابر افزايش مى دهد.

7 - به دست داشتن تسبيح ساخته شده از اين خاك و گرداندن بدون ذكر آن ، پاداش ذكر خدا دارد و بدين گونه تسبيحى كه به جاى صاحب آن ، ذكر خدا گويد و پاداش ذكر خدا براى گرداننده اش بياورد، چقدر ارزشمند است

8 - هنگامى كه فردى تسبيح ساخته شده از تربت پاك او را به دست گيرد و صبحگاهان بگويد:

اللهم انى اصحبت اسبحك و امجدك و احمدك و اهللك بعدد ما ادير به سبحتى .

خدايا! در اين صبحگاه تو را به مقدار گردش اين تسبيح سپاس ، تمجيد و ستايش مى كنم و تو را به وحدانيت مى خوانم .

به بركت تربت امام حسين عليه السلام تا هنگامى كه در دست اوست ، ثواب ذكر خدا برايش نوشته مى شود

9 - سجده بر خاك كربلا، حجابهاى پديد آمده از گناه را دريده ، زنگارهاى دل را زدوده ، موانع قبولى اعمال و استجابت دعا را كنار زده ، زمين را نور باران مى سازد.
و اينكه آيا اين فضيلت تنها در سجده بر تربت پاك اوست و يا شامل مهرهاى ساخته شده از خاك معمولى آنجا نيز مى شود؟ ديدگاهها متفاوت است ، اما در روايت است كه : )امام صادق عليه السلام مقدارى از آن تربت مقدس را در يك ظرف مخصوصى به همراه داشت كه آن را مى گسترانيد و بر آن سجده مى كرد(.
و اين كار و دلايل ديگر نشانگر آن است كه اين فضيلت و برترى بر تربت پاك اوست نه ديگر مصنوعات ساخته شده از خاك عادى آن سرزمين مقدس .
10 - خوردن خاك ، تحريم شده است و در روايت آمده است كه بسان خوردن گوشت خوك است . و كسى كه بر اثر خوردن خاك بميرد بر او نماز نمى گذارند با اين وصف تربت امام حسين عليه السلام براى شفا استثناء شده است . البته تربت امام حسين عليه السلام و دريافت اثرات آن در گرو تهيه آن از جاى مناسب و چگونگى نگهدارى و خوردن آن و از همه مهمتر، درون و نيت پاك و خداجويانه داشتن ، ضرورى است.

يكى از شيعيان مى گويد به امام صادق عليه السلام عرض كردم : )برخى از تربت پاك حسين عليه السلام بر مى دارند و از آن نتيجه دلخواه خويش را مى گيرند و برخى از همان تربت بر مى دارند و سودى نمى برند، رمز اين كار چيست ؟(

حضرت فرمود: (سوگند به خدايى كه جز او خدايى نيست ، از اين تربت پاك ، انسان صادق و خالصى كه به صاحب قبر و خداى او معتقد است بر نمى دارد، جز اينكه همان را كه مى نگريسته است ، دريافت مى دارد)

و نيز نگهدارى آن به صورت سربسته توصيه شده است ، چرا كه در صورت عدم رعايت شرايط نگاهدارى تربت ، كه يكى سربسته بودن آن است باعث مى شود تا شياطين آن را مسح كنند و اثر آن را زايل گردد)

11 - با خود داشتن تربت پاك آن حضرت ، اگر با نيت مصون ماندن از خطرات و بلايا باشد، موثر است و همانگونه كه در روايت آمده است : (پناهگاهى است مطمئن )

12 - قرار دادن آن در ميان اجناس و كالاهاى تجارتى طبق روايت ، آن را پر بركت مى سازد)

13 - در روايت آمده است كه : (كودكانتان را با تربت مقدس او كام برداريد.) چرا كه ايمنى بخش آنان خواهد بود)

14 - به هنگامى كه از آن تربت مقدس به هرماه ميت ، در قبر گذراند، ايمنى بخش او خواهد بود(

در روايتى آمده است كه : (زنى مرتكب فحشا مى گشت و كودكان خود را كه ثمره گناه او بودند، مى سوزانيد. هنگامى كه مرد و جسدش را در قبر نهادند، زمين پيكر او را نپذيرفت و بارها بيرون انداخت ، با راهنمايى يكى از ائمه عليه السلام اندكى تربت حسين (ع) به همراه بدن در قبر نهادند كه ديگر بيرون نينداخت )

15 - مخلوط ساختن حنوط به اين تربت مطهر توصيه شده است )

16 - دفن ميت در آن سرزمين ، باعث مى شود كه شرايط ورود به بهشت فراهم گردد)

17 - حوريان بهشتى از فرشتگانى كه به زمين فرود مى آيند، از اين تربت مطهر براى تبرك جستن بدان ، هديه مى طلبند(

18 - فرشتگان از اين تربت معطر، به پيامبر گرامى هديه آوردند و پيامبر از آن براى خويش برداشت و حسين عليه السلام نيز پيش از شهادت از اين هديه براى خود برداشت كه در اين مورد روايت خواهد آمد.

19 - بر اساس روايت معتبرى ، در اين سرزمين پيش از شهادت حسين عليه السلام دويست پيامبر و دويست جانشين پيامبر و دويست تن از نوادگان پيامبر به شهادت رسيده ، در آنجا خفته اند.

20 - بوييدن خاك اين سرزمين ، باعث جريان يافتن سيلاب اشك مى گردد و شگفت اين است كه پيش از شهادت آن حضرت نيز اين مساله براى پيامبر و خود حسين عليه السلام تحقق يافت و آن دو بزرگوار با بوييدن آن تربت پاك ، اشك ، از ديدگانشان جارى شد.

21 - از اين تربت مقدس ، هر كجا نگهدارى مى شد، با به زمين ريخته شدن خون پاك حسين عليه السلام آن هم به خون تبديل شد، همان گونه كه در روايات بسيارى ، از جمله اين روايت آمده است كه:

به هنگام سفر آسمانى معراج و نيز به هنگام شرفيابى امين وحى به محضر پيامبر، مقدارى از آن تربت پاك پيش از شهادت امام حسين عليه السلام به پيامبر صلى الله عليه و آله هديه شد و آن حضرت آن را به ام سلمه داد و فرمود:
)اين را خوب نگه دارد، هنگامى كه به خون تبديل شد بدان كه فرزندم حسين را كشته اند(

اين بانو مى گويد: )من آن تربت سرخ رنگ را در شيشه اى نهادم و هر روز بر آن مى نگريستم و گراميش مى داشتم . صبح روز عاشورا آن را به حالت طبيعى يافتم ، اما هنگامى كه پس از نيم روز به سراغ آن رفتم به ناگاه ديدم به صورت خون تازه اى در آمده است ، بى اختيار ضجه زدم و از دل فرياد كشيدم ...)

و بانوى ديگرى اضافه مى كند كه : (همان شيشه را در دست همسر پيامبر ديده است كه خون تازه اى در درونش در حال جوشش است )

22 - اين سرزمين مقدس ، حزن انگيز است و به مجرد ورود بدان غم و اندوه انسان را فرا مى گيرد، به ويژه با نزديك شدن به قبر شريف و با نظاره به قبر فرزند گراميش در پايين پاى او

آرى ! هر كسى به قبر فرزندش در پايين پاى او نظاره كند و شرايط آن پدر و پسر گرانقدر را در ذهن خويش مجسم سازد، عواطف انسانى او شعله ور مى گردد و امواج مهر و محبت نثارشان مى كند، آيا تو نيز اينگونه اى ؟
23 - هر فرشته اى كه پيامبر را زيارت نمود از اين تربت برگرفت .

در روايت است كه : ((هر فرشته اى كه به سوى پيامبر آمد از تربت امام حسين عليه السلام به همراه داشت )

همين گونه هر پيامبرى از پيام آوران خدا، كه كربلا را زيارت نمودند از تربت او برگرفتند و آن را بوييدند و پوست بدن خويش را با آن متبرك ساختند.⁽⁸⁸⁶⁾
آرى ! كربلا تا روز رستاخيز همين گونه زيارتگاه و جايگاه همه پيامبران خواهد بود.
24 - از الطاف و احترامات ويژه ، بر امام حسين عليه السلام اين است كه خداوند چنين مقدر فرمود كه:

هر خودكامه اى به او و تربت او جسارت كرد، همو يا ديگرى ، به تكريم و احترام و تجليل او بر مى خيزيد و اين واقعيت را خداوند به گونه اى پيش ‍ مى آورد كه پيوسته تجليل و احترام بر حرمت شكنى و جسارت غالب مى گردد و اثر حرمت شكنى را از ميان بر مى دارد.

788 - چهار خصلت امام حسين (ع)

خداوند عوض قتل امام حسين عليه السلام چهار خصلت به آن حضرت داده است :
اول : شفا را در تربت آن حضرت قرار داد.

دوم : دعا زير قبه آن حضرت مستجاب است

سوم : امامان را در ذريه آن حضرت قرار داده است

چهارم : اينكه ايام زيارت كنندگان او از عمرشان حساب نمى شود.

789 - سجده بر تربت امام حسين (ع(

امام صادق (ع) فرمود:

السجود على طين قبر الحسين عليه السلام ينور الى الارض السابعه سجده بر تربت قبر حسين عليه السلام تا زمين هفتم را نور باران مى كند.

امام صادق عليه السلام مى فرمايد: السجود على تربه الحسين عليه السلام يخرق الحجت السبعه ؛ سجده بر خاك حسين عليه السلام حجاب هاى هفتگانه را مى درد.

در اشاره القلوب بيان شده : كان الصادق عليه السلام لا يسجد الا على تربه الحسين عليه السلام تذللا لله و استكانه اليه ؛ امام صادق عليه السلام جز بر تربت امام حسين عليه السلام سجده نمى كرد تا در پيشگاه خدا اظهار خوارى و فروتنى كند.

790 - اولين نمازگزار بر تربت امام حسين (ع)

اولين امامى كه بر تربت امام حسين عليه السلام نمازگزارد، امام زين العابدين عليه السلام بود بعد از آنكه از دفن پدر و اهل بيت و پدر گراميش فارغ شد، يك مشت از خاك زير جسد شريف پدر كه شمشيرها آن را مانند گوشت روى تخته قصابان پاره پاره كرده بودند برداشت و آن را در كيسه اى بست آنگاه از آن مهر و تسبيحى درست كرد و اين تسبيح همان تسبيح است كه هنگام ورود به شام در دست داشت و مى گرداند. يزيد از او سوال مى كند كه اين چيست كه در دستانت مى چرخانى ؟

امام عليه السلام در جواب از حضرت رسول خدا صلى الله عليه و آله خبرى را نقل مى كند به اين مضمون كه ، كسى كه تسبيحى در دست داشته باشد و دعا مخصوص را بخواند تمام آن روز براى او ثواب ذكر سبحان الله نوشته مى شود، اگر چه ذكرى هم نگفته باشد.

و هنگامى كه امام (ع) با اهل بيتشان به مدينه بر مى گردند با اين تربت خود را متبرك و بر آن سجده و بعضى از بيمارى اهل بيتشان را معالجه مى نمايند. از آن پس اين عمل نزد علويين و اتباع و پيروان آنان رايج شد.

791 - شفا گرفتن از تربت امام حسين (ع)

در تربت امام حسين عليه السلام شفاى تمام دردهاست مگر مرگ حتمى با چند شرط.

الف : اعتقاد به شفاء بودن تربت داشته باشد، و به قصد شفا بخورد ((و من اكله لشهوه لم يكن فيه شفاء)) در روايتى فرمودند: والله هر كس اعتقاد داشته باشد كه به او نفع مى بخشد البته منتفع مى شود.
ب : بيمار در آستانه اجل حتمى نباشد و چون اجل حتمى علاج پذير نيست .
ج : تربت را با وضو بردارد.

ث : با دو انگشت بر دارد.

-792تاثير تربت امام (ع) در قبر

تربت را با ميت در قبر گذاشتن و كفن را با آن نوشتن ، يكى از بركات تربت حضرت سيدالشهداء عليه السلام اين است كه اگر با ميت در قبر بگذارند، آن ميت از عذاب و تاريك قبر در امان خواهد ماند.

از امام موسى كاظم عليه السلام روايت شده است كه فرموده اند: هرگاه ميت را در قبر گذاشتيد مهرى از تربت امام حسين عليه السلام را مقابل رويش بگذارى نه زير سرش . 

از امام صادق عليه السلام روايت شده نوشتن اعتقادات به وسيله تربت امام حسين عليه السلام بر كفن ميت ، روشنى مؤ من به هنگام تاريكى قبر و امان در وقت سوال و هول و هراس قيامت است.

ظاهرا روايت محمد بن مسلم كه دلالت دارد خاك قبور رسول خدا صلى الله عليه و آله و ائمه هدى عليه السلام شفاى دردهاى و سپر بلاهاست و هيچ چيز با آن برابرى نمى كند مگر دعا، منظور همراه داشتن است نه خوردن ، براى اينكه روايت فراوانى دلالت دارد كه خوردن خاك مثل ميت و خون حرام است و به جز خاك قبر امام حسين عليه السلام كه شفاى تمام درها است ((و هو الدواء الاكبر.
793 - همراه داشتن تربت امام حسين (ع)

همراه داشتن تربت سيدالشهداء عليه السلام ايمنى بخش است ، چنانكه فرمودند: هرگاه از سلطان يا ديگرى ترس داشتى از منزلت بيرون ميا مگر اينكه تربت همراهت باشد

794 - بى احترامى به تربت امام حسين (ع)

موسى بن عبدالعزيز مى گويد: يوحنا (طبيب نصرانى ) به من گفت : تو را به حق پيغمبرت و دينت سوگند مى دهم كه بگويى اين كيست كه مردم به زيارت قبر او مى روند؟ آيا او از اصحاب پيغمبر شما است ؟

گفتم : نه ، بلكه او امام حسين عليه السلام پسر دختر پيغمبر ما است . منظورت از اين سوال چيست ؟

گفت : خبر شگفتى دارم و ادامه داد كه : يك شب شاپور، خادم رشيد مرا احضار كرد، نزد او رفتم ، او مرا به خانه موسى بن عيس كه از خويشان خليفه بود برد، ديدم موسى بى هوش در رختخواب خود افتاده و طشتى پيش ‍ روى او گذاشته اند كه تمام احشاء و امعاء او در آن ريخته بود.

شاپور از خادم موسى پرسيد: اين چه حال است كه براى موسى رخ داده ؟
خادم گفت : يك ساعت قبل حالش خوب و با خوشحالى نشسته بود و با نديمان خود صحبت مى كرد! شخصى از بنى هاشم اينجا بود، گفت : من بيمارى سختى داشتم و با هر چه معالجه كردم مفيد واقع نشد تا اينكه كاتب من گفت : از تربت امام حسين عليه السلام استفاده كنم ، اين كار را كردم و شفا يافتم.

موسى گفت : از آن تربت چيزى نزد تو باقى مانده است ؟

گفت : بله ، شخصى را فرستاد و قدرى از آن تربت را كه باقى مانده بود آورد.
موسى آن را گرفت و از روى بى احترامى در نشيمنگاه خود داخل كرد!
در همان ساعت فرياد او بلند شد كه (النار النار؛ آتش ، آتش ) طشتى بياوريد، اين طشت را آوردند و اينها امعاء و احشاء اوست كه از او خارج شده است !
نديمانش متفرق شدند و مجلس سرور موسى به ماتم مبدل شد. شاپور به من گفت : بيا نگاه كن ، آيا تو مى توانى او را معالجه كنى ؟

من چراغ طلبيدم و آنچه در طشت بود به دقت نگاه كردم ديدم جگر، سپرز و شش و دلش همه از او خارج شده است ؟

تعجب كردم و گفتم : مالا حد فى هذا صنع الا ان يكون لعيسى الذى كان يحيى الموتى هيچ كس نمى تواند درباره اين شخص كارى بكند مگر حضرت عيسى كه مرده را زنده مى كرد).

شاپور خادم گفت : راست گفتى ، وليكن اينجا باش تا معلوم شود كه حال موسى به كجا ختم مى گردد.

يوحنا گفت : من آن شب نزد ايشان ماندم و موسى سحرگاه به جهنم واصل گرديد.
پسر عبدالعزيز مى گويد: يوحنا با وجودى كه نصرانى بود مدتى به زيارت امام حسين عليه السلام مى آمد، تا اينكه به دين اسلام گرويد و اسلامش ‍ نيكو گرديد.

795 - سلام امام زمان (ع) بر تربت امام حسين (ع)

در عظمت حسين و قبول تقرب و اخلاص او در پيشگاه خدا همين بس كه خداى در خاك حسين عليه السلام شفا قرار داده . در اين زمينه اسناد بسيارى وجود دارد كه در دسترس ترين آنها زيارت منسوب به امام زمان عليه السلام است : السلام على من جعل الله الشفاء فى تربته سلام بر (حسين ) كسى كه خداوند در تربت او شفاء قرار داده است.

از امام باقر عليه السلام نقل شده كه فرموده:

ان الله تعالى عوض الحسين من قتله : ان جعل الامامه فى ذريته ، والشفاء فى تربته ، واجابه الدعاء عند قبره

خداوند تبارك و تعالى در پاداش قتل حسين اين عوض را معين فرمود كه امامت را در ذريه او قرار داد، و در تربت او شفا قرار داد، و در كنار قبرش ‍ وعده اجابت به درخواست ها داد.

796 - روشنى چشم

محدث قمى در فوايد الرضويه آورده كه سيد نعمت الله جزايرى قدس سره در تحصيل علم زحمت بسيار كشيده و رنج فراوان ديده و در اوايل تحصيل كه قادر نبوده چراغ تهيه كند به هنگام مطالعه بسيارى از شب ها از نور ماه استفاده مى كرده و شب هاى بى ماه متون محفوظه را مكرر مى كرده لاجرم از كثرت مطالعه در مهتاب و نوشتن دروس و كتاب چشمانش ضعيف شده ، وليكن آن بزرگوار تربت حضرت سيدالشهداء عليه السلام و خاك قبور ساير شهداء كربلا را به چشمان خود كشيده و به بركت آن تربت ها چشمانش ‍ روشن شده است .
797 - بوى شهيد با تربت امام حسين (ع(

اين خاك پاك به گونه اى است كه ذكر گفتن با تسبيح ساخته شده و با سجده كردن ثواب فراوانى دارد، اگر كسى بخواهد از خاك شهيدان تبرك بجويد از خاك حسين بن على عليه السلام تهيه مى كند ما كه مى خواهيم نماز بخوانيم ، و از طرفى سجده بر فرش و بر مطلق ماكول و ملبوس را جايز نمى دانيم ، با خود خاكى يا سنگى بر مى داريم ولى پيشوايان ما به ما گفته اند: حالا كه بايد بر خاك سجده كرد، بهتر كه آن خاك ، از خاك تربت شهيدان باشد.

اگر مى توانيد از خاك كربلا براى خود تهيه كنيد كه بوى شهيد مى دهد. تو كه خدا را عبادت مى كنى سر بر روى خاك بگذارى نمازت درست است ، ولى اگر سر بر روى آن خاكى بگذارى كه تماس كوچكى ، قرابت كوچكى ، همسايگى كوچكى با شهيد دارد و بوى شهيد مى دهد اجر و ثواب تو صد برابر مى شود.
798 - تسبيح با تربت امام حسين (ع(

تسبيح فاطمه الزهراء عليه السلام هديه اى از طرف پدر بزرگوارش بود كه مستحب است بعد از نماز يا در وقت خواب خوانده شود.

دختر رسول خدا صلى الله عليه و آله كنار قبر عموى بزرگوارش جناب حمزه بن عبدالمطلب و از تربت شهيد براى خود تسبيح درست كرد، اينها معنى دارد، يعنى چه ! خاك شهيد محترم است قبر شهيد محترم است ، من براى عبادت خدا كه مى خواهم اذكار خود را بشمارم نيازمند به سبحه اى (تسبيح )، چه فرقى مى كند دانه هاى تسبيح از سنگ باشد يا چوب يا خاك ، و از هر خاكى آدم بردارد، برداشته است ولى من اين را از خاك تربت شهيد بر مى دارم و اين نوعى احترام به شهادت است ، نوعى به رسميت شناختن قداست شهادت است ، تا آنكه بعد از شهادت وجود مقدس امام حسين عليه السلام ، خود به خود لقب سيدالشهداء از جناب حمزه گرفته شد و به نوه برادر بزرگوارش حسين بن على عليه السلام داده شده و بعد از آن ديگر اگر كسى بخواهد به خاك شهيد تبرك بجويد از خاك حسين بن على عليه السلام تهيه مى كند.
799 - تسبيح از مرقد امام حسين (ع)

امام كاظم عليه السلام مى فرمايد:

لا تستغنى شيعتنا عن اربع خمره يصلى عليها و خاتم يتختم به وسواك يستاك به وسبحه من طين قبر ابى عبد الله عليه السلام ؛
پيروان ما از چهار چيز بى نياز نيستند:

1 - سجاده اى كه بر روى آن نماز خوانده مى شود.

2 - انگشترى كه در انگشت باشد.

3 - مسواكى كه با آن دندان ها را مسواك كنند.

4 - تسبيحى از خاك مرقد امام حسين

امام صادق عليه السلام مى فرمايد:

و من كان معه سبحه من طين قبر الحسين عليه السلام كتب مسبحا وان لم يسبح بها؛

كسى كه تسبيحى از خاك مرقد حسين عليه السلام با خود داشته باشد تسبيح گوى حق محسوب مى شود گرچه با آن تسبيح نگويد.

در حديثى ديگر امام صادق عليه السلام مى فرمايد: يك ذكر يا استغفار كه با تسبيح تربت حسين عليه السلام گفته شود برابر است با هفتاد ذكر كه با چيز ديگر گفته شود.

800 - صورت بر تربت امام حسين (ع)

امام صادق عليه السلام در زمان حيات خويش سجده كنان و گريان ، هر كسى را كه چهره بر تربت حسين عليه السلام مى نهد، و هر كسى را كه بر او اشك مى ريزد و هر كسى را كه در سوگ او شيون مى كند همه را دعا مى فرمود.
801 - ذكر با تربت امام حسين (ع)

از امام رضا عليه السلام روايت شده كه هر كس با تربت امام حسين عليه السلام بگويد. سبحان الله والحمد لله و لا اله الا الله و الله اكبر. با هر ذكر، خداوند شش هزار حسنه براى او ثبت مى كند و شش هزار گناه او را محو نموده شش هزار درجه بالا برده و شش هزار شفاعت براى او مى نويسد.
و از امام صادق عليه السلام نقل شده : هر كسى سنگ هايى را كه از تربت امام حسين عليه السلام درست مى كنند (يعنى تسبيح پخته ) بگرداند، به تعداد هر (استغفر الله ربى و اتواب اليه ) هفتاد استغفار براى او ثبت مى شود و اگر تسبيح در دستش باشد و ذكر نگويد به عدد هر دانه هفت مرتبه استغفار براى او نوشته مى شود.

در روايت ديگر فرمودند: كسى كه با تسبيح تربت يك مرتبه (سبحان الله ) بگويد چهار صد حسنه براى او نوشته مى شود، چهار صد گناهش ‍ برطرف ، چهارصد درجه اش بالا، چهارصد حاجتش برآورده مى گردد

802 - درست كردن تسبيح با تربت

با تربت تسبيح درست كردن و با آن ذكر گفتن و در دست داشتن فضيلت عظيم دارد. از ويژگى هاى اين تسبيح اين است كه در دست آدمى تسبيح مى گويد بدون آنكه صاحبش تسبيح بگويد. البته اين همان تسبيحى است كه خداوند فرمود: وان من شى ء الا يسبح بحمده ولكن لا تفقهون تسبيحهم

هر موجودى تسبيح و حمد او مى گويد، ولى شما تسبيح آنها را نمى فهميد. به هر حال تسبيح تربت ، تسبيحى مى گويد كه ما نمى فهميم )). و اين ويژگى در تربت حضرت سيدالشهداء ارواحنا له الفداء است

فصل سى ام : فضيلت زيارت كربلا؛ بارگاه حسينى

803 - زيارت امام حسين (ع(

امام حسين عليه السلام فرمود: ((هر كس پس از شهادت به زيارت من بيايد، در روز قيامت به زيارت او مى روم و اگر نباشد جز در آتش او را از آتش بيرون مى آورم
804 - دعاى حضرت صادق (ع) در سجده

معاويه بن وهب گويد: به خانه امام صادق عليه السلام رفتم ، حضرت در سجده بود دعاهايى مى كرد تا به اينجا رسيد كه گفت : ((خدايا! رحم كن به صورت هايى كه آفتاب آن را دگرگون كرده تا خودش را به قبر حسين عليه السلام برساند. خدايا! رحم كن به اشك هاى چشمى كه در عزاى حسين عليه السلام ريخته مى شود، خدايا! رحم كن به ناله ها و صرخه هايى كه در مصيبت حسين بلند مى شود، خدايا! من آنان را به تو مى سپارم تا بر ما نزد حوض كوثر وارد شوند (آنان را به ما برسان ).

معاويه بن وهب گويد: حضرت كه سر از سجده برداشت ، عرض كردم : اين دعاها را براى چه كسى مى كريد؟

فرمود: براى عزاداران و زوار قبر جدم حسين . آيا كربلا مى روى ، آيا فضيلت او را مى شناسى ؟

گفتم : تا به حال اين طور نمى دانستم اين دعاهاى كه شما فرموديد، اگر براى كافرى مى كرديد مشمول رحمت خدا مى شد. از اين به بعد خودم را حتما به قبر حسين عليه السلام خواهم رسانيد.

805 - نهايت قرب امام حسين (ع) به خداوند

پاداش پرشكوه ديگر، كه طبق روايات به زائر حسين عليه السلام ارزانى مى گردد، اين است كه هر كسى عارفانه و عاشقانه او را زيارت كند، چنان است كه گويى خدا را در عرشش زيارت نموده است .

اين كنايه از شدت قرب به خدا و اوج به كمال است و فراتر از اين مقام اين است كه به بركت زيارت حسين عليه السلام خدا از او ديدار مى كند، چرا كه در روايت آمده است كه:

)هر كسى حسين عليه السلام را شب جمعه زيارت كند، زيارت خدا را درك مى كند و خدا از او ديدار مى نمايد).

روشن است كه ديدار خدا و زيارت او، كنايه از لطف خاص او و باران رحمت خدا بر اوست و كسى كه باران رحمت خدا بر او باريدن كند هرگز محروم نخواهد شد و از آن بى بهره نخواهد گشت.

با دقت در روايت كه نشانگر قرب خاص معنوى زائر حسين عليه السلام به بارگاه خداست ، به اينجا مى رسيم كه در زيارت او، پاداش و بهره اى از رحمت الهى خواهد بود كه فراتر از آن نشايد.

و در روايت ديگرى آمده است كه : )هر كس مى خواهد در روز رستاخيز به خدا نظر كند بايد حسين عليه السلام را بسيار زيارت كند(.

اين سه تعبير يعنى : )زيارت خدا( و (ديدار با خدا) و (نظر به رحمت خدا) تعبيرهاى سه گانه اى هستند كه نهايت قرب و بالاترين درجه معنوى انسان را نشانگرند. قربى كه فراتر از آن نيست و به خاطر همين نكته ظريف و عميق است كه اين ويژگى را به صورت جداگانه بحث كرديم ، چرا كه اين خود با همه پاداش هاى زيارت او برابر، بلكه بر همه آنها سر آمد است .⁽⁹⁰⁷⁾
806 - چرا مهر كربلا درست مى كنند؟

حضرت رسول صلى الله عليه و آله به ام سلمه فرمود: (جبرئيل از خاك كربلا براى من هديه آورد.) آن را بوسيد و فرمود: (بوى بهشت مى دهد.)
اين قطعه از زمين به داعى خدا، محب خدا، عبد خالص خدا، حسين عليه السلام نسبت دارد و شرافتش را پيغمبر شناخت و عملا و قولا به ما رساند.

807 - كربلا پاره اى از بهشت است

رسول خدا صلى الله عليه و آله فرمود : )اى جابر! زيارت كن قبر حسين را در كربلا، پس هر آينه كربلا پاره اى از بهشت است

808 - پاداش هزار حسنه

روزه نيز عمل بزرگ عبادى است و سپرى است در برابر آتش جهنم ، اما زيارت آن حضرت چنانكه در روايت صحيح آمده است ، پاداش هزار روزه و روزه دار را، دارد
809 - پاداش جهاد

يارى رسانى در راه خدا و همكارى و هميارى ، پاداش ارزنده اى دارد اما زيارت آن حضرت پاداشش فراتر از آن است .

در روايت آمده است كه : ((هر كسى حسين عليه السلام را زيارت كند، همانند كسى است كه هزار مركب ، زين و لجام كرده براى خدمت در راه خدا مجهز و آماده ساخته است

810 - پاداش هزار شهيد

در زيارت عارفانه آن حضرت پاداشى است معادل پاداش هزار شهيد از شهداى بدر،⁽⁹¹²⁾ بلكه فراتر از آن . از زيارت عارفانه و خالصانه او پاداشى بسان پاداش به خون غلطيدن در راه خدا نيز دريافت مى گردد

811 - پاداشش آزاد ساختن هزار برده

در زيارت آن حضرت پاداش بزرگى ، بسان پاداش آزاد ساختن هزار نفر در راه خداست .
در روايت است كه ):هر كسى قبر مطهر او را با پاى پياده زيارت كند به هر قدمى كه بر مى دارد و مى نهد، پاداشى معادل آزاد ساختن برده اى از فرزندان اسماعيل را خواهد داشت(

812 - پاداش ذكر خدا

در مورد ذكر و ستايش خدا، همين بس كه در روايت است كه : )خداوند تبارك و تعالى ، از عرق زائر عارف آن حضرت كه در راه زيارت او ريخته شده ، هفتاد هزار فرشته ستايشگر و تقديس كننده ، خلق مى كند.

علاوه بر آن ، زيارت آن حضرت پاداش ديگرى معادل ستايش و ذكر خدا و سپاس او را به همراه دارد و نيز درك ثواب ذكر فرشتگان مقرب ، در زيارت آن حضرت است

813 - شادمان نمودن مومنين

از كارهاى شايسته ، شادمان ساختن انسان باايمان و دميدن نسيم فرح بخش ‍ سرور بر دل هاى مومن است . اين كار برترين كارهاست و در سخت ترين شرايط عالم برزخ و رستاخيز همنشين زيباى انسان مى گردد.

در روايات از امام صادق عليه السلام آمده است كه ):اگر زائر حسين عليه السلام بداند كه با زيارت عارفانه و خالصانه و هدفدار حسين عليه السلام چه نسيم شادمانى بر قلب هاى مصفاى پيامبر و على و فاطمه و حسن و امامان نور عليهم السلام و شهيدان خاندان پيامبر مى وزد و چه ثمره پرارزشى از دعاى آنان به او باز مى گردد و چه پاداش پرارزش در دنيا و آخرت براى او خواهد بود، دوست مى داشت كه نه تنها حسين را زيارت كند، بلكه هميشه كنار قبر شريف او براى زيارت منزل گزيند.(

814 - پاداش كشته كوى حسين (ع(

از امام صادق عليه السلام آمده است كه:

)اگر زاير حسين عليه السلام ، در راه زيارت او كشته شود با نخستين قطره خون ، همه گناهانش مورد بخشايش قرار مى گيرد و سرشت ملكوتى او بسان سرشت پيامبران به گونه اى شست و شو داده مى شود كه از سرشت حيوانى كافران و فاسقان ، پاك و پاكيزه و خالص مى گردد؛ همينگونه قلب او شست و شو داده مى شود و هر ناخالص از آن زدوده و لبريز از ايمان مى گردد. و در حالى خدا را ملاقات مى كند كه از همه ناخالصى ها خالص ‍ است و شفاعت خاندان و هزاران نفر از برادران دينى اش بدو ارزانى شده است . فرشتگان به همراه جبرييل و فرشته مرگ ، نماز او را مى خوانند و كفن و حنوط او از بهشت هديه مى گردد. و آرامگاهش بر او گسترده و نورباران مى گردد.
درى از درهاى بهشت به رويش گشوده مى شود و فرشتگان از بهشت بر او هديه مى آورند و پس از هيجده روز، به ملكوت پر مى كشد و تا آستانه رستاخيز با دوستان خدا همچنان در آنجا خواهد بود.

پس از آغاز برپايى رستاخيز، او نيز سر از خاك بر مى دارد و بار ديگر با پيامبر و على و امامان نور عليه السلام مصافحه مى كند، آنان بشارت كاميابى نجات بدو مى دهند و او را به همراه خود مى بردند تا از حوض كوثر مى نوشد و هر كه را دوست دارد مى نوشاند).

815 - نظر لطف خدا بر زائر حسين (ع)

ويژگى ديگر در زيارت حسين عليه السلام اين است كه رسيدن به بهشت برين كه نهايت آرزوى هر انسان است در پرتوى آن ، حاصل مى شود.
در روايت آمده است كه

)خداوند، هنگامى كه زائر عارف او را در راه زيارت او، شبانگاهان بيدار و روزها خسته مى نگرد، به او نظر لطفى مى افكند كه بهشت برايش تامين مى شود(
816 - شفاعت زائر حسين (ع(

در صحراى محشر ندا مى رسد كه : ((شيعيان خاندان پيامبر كجايند؟!)

در آن هنگام گردن هاى بى شمارى برافراشته مى شود، آنگاه ندا مى رسد كه : (زائرين حسين عليه السلام كجايند؟)

گروهى به پا مى خيزند و بدانان گفته مى شود: (دست هر كسى را دوست داريد، بگيريد و به بهشت وارد گرديد.)

و اينجاست كه هر كسى دست فردى را كه دوست دارد مى گيرد و او را به بهشت مى برد.

817 - زير لواى على (ع)

طبق روايت امام صادق عليه السلام در روز قيامت نداى خاصى مى رسد كه : (زائران حسين كجايند؟)

گروهى گردن مى كشند، بدانان خطاب مى گردد كه : (از زيارت حسين عليه السلام چه مى خواستيد؟)

پاسخ مى دهند).پروردگارا! انگيزه و خواست ما، تنها دوستى و ارادت به پيامبر و على و فاطمه عليهاالسلام بود و نثار مهر و محبت به حسين عليه السلام به خاطر ستمى كه در راه احيا دين و ارزش هاى الهى بدو روا داشتند.(
اينجاست كه ندا مى رسد. )هان اى زائران حسين ! اين محمد و على و فاطمه و حسين و حسين عليه السلام به پا خيزيد و به آنان بپيونديد، شما با آنان هستيد به زير پرچم آنان كه در دست على عليه السلام است برويد(. و آنان از هر سوى به سوى پرچم خواهند رفت

818 - پاداش هزار صدقه

انفاق و صدقه در راه خدا پاداش بزرگى دارد؛ اما همانگونه كه در روايات آمده است زيارت حسين عليه السلام پاداش هزار صدقه پذيرفته شده را دارد.⁽⁹²⁴⁾
819 - بدان اى سوگوار بر حسين

در روايت است كه در عالم برزخ آن حضرت در سمت راست عرش الهى است ؛ از آنجا بر شهادتگاه خويش مى نگرد و بر آن چه در آنجا رخ مى دهد نظاره مى كند و اردوگاه خويش ، انبوه زائران ، شيفتگان و عاشقانه را، تماشا مى كند و آنان را با اسم و رسم و نام و عنوان و نام پدر و مادر و از نظر درجات و منزلتشان در بارگاه خدا، مى شناسد و بر محافل و مجالس سوگ خويش و شركت كنندگان و عزادارانش نظر مى افكند و خود، توسط پدرش ، براى آنان طلب بخشايش و آمرزش مى كند و مى فرمايد.

)هان اى سوگوار بر عاشورا!... اگر مى دانستى كه خداوند براى تو چه نعمت هايى به عنوان پاداش آماده ساخته است ، بى تريد شادمانى و سرورت از غم و اندوهت ، بيشتر مى شد(.

820 - شفاعت زائر حسين (ع)

در مورد پاداش زيارت آن گرامى آمده است كه : (زائر او از كسانى است كه مى تواند در مورد ده ، تا صد نفر شفاعت كند و گاه بدو گفته مى شود: دست هر كسى را مى خواهى بگير و او را به بهشت وارد ساز.

821 - تكلم خدا از عرش

آمده است كه (.زائر او از كسانى است كه خدا از عرش خويش با او سخن ها مى گويد).

من آن مقام رفيع را نمى جويم و از اين عظمت ، بدان قناعت مى ورزم كه فرشته اى از فرشتگان رحمتش ، با من سخن گويد.

822 - ساقى حوض كوثر

آمده است كه (زيارت كننده او مردم را از آب كوثر سيراب مى كند)

من خويش را شايسته اين عظمت نمى نگرم ، بلكه خود را تنها از آن كسانى مى نگرم كه در درون آتش به اهل بهشت فرياد مى كشند كه از آن آب گوارا به ما هم بدهيد و از اين راه تنها به سيراب شدن خويش به وسيله يكى از شايستگان بهشت نشين ، قناعت مى ورزم .

823 - مقام زائر حسين (ع)

آمده است كه : )زائر آن حضر به مقامى مى رسد كه در بهشت با پيامبر اكرم صلى الله عليه و آله بر خوان نعمت خدا مى نشيند و همراه او از نعمت هاى الهى بهره مند مى گردد(.

من خويشتن را شايسته اين مقام نمى نگرم و به بركت زيارت او به اين قانع هستم كه از خوردن درخت شوم زقوم ، در آتش دوزخ نجات يابم .
آرى ! اين آثار و نتايج عظيم و توسل به آن حضرت به هر مانعى بر خورد نمايد، اثرات جزئى و مورد انتظار مرا، بر جاى مى نهد.

824 - اينك زندگى را از سر بگير!

آنگاه كه زائر عارف آن حضرت عليه السلام آهن بازگشت مى كند، فرشته اى به سوى او آمده و مى گويد: )خداوند درود و سلامت مى رساند و مى فرمايد گذشته ات به بركت اين زيارت خالصانه ، مورد بخشايش است ، اينك زندگى را از نو آغاز كن و مراقب عملكرد خود باش )

با اين بيان ، هنگامى كه فردى به بركت شناخت و ارادت و زيارت حسين عليه السلام به جايى مى رسد كه خدايش بدو سلام مى رساند. روشن است كه او كمتر از او را در برابر بزرگترين فاجعه زندگى ، يعنى سوء عافيت و از دست دادن ايمان ، حفظ نموده و به حال خود رها نخواهد كرد

825 - پاداش يك حج از حج هاى پيامبر(ص)

در روايات مختلف ، از جمله روايات پاداش زيارت آن حضرت ، آمده است كه

)براى زائر امام حسين (ع) پاداش يك حج از حج هاى پيامبر صلى الله عليه و آله نوشته مى شود(

و روشن است كه اولا حج انجام شده به وسيله پيامبر، از كارهاى فردى عادى نيست كه دچار حبط گردد و ثانيا عمل پيامبر واقعيتى است قطعى و جاودانه و آفت ناپذير.

826 - بوسه بر جايگاه فرود شمشيرها

از امام باقر عليه السلام روايت شده است كه:

امام حسين عليه السلام هنگامى كودكى هرگاه نزد جد بزرگوارشان پيامبر مى آمدند، پيامبر به اميرمؤ منان امام على عليه السلام مى فرمايد، يا على ! او را نگاه دار!

سپس امام حسين عليه السلام را گرفته و زير گلوى او را مى بوسيد و گريه مى كرد، امام فرمودند: پدر! چرا گريه مى كنى:

پيامبر فرمودند: فرزند عزيزم ! چرا گريه نكنم در حالى كه بوسه بر جايگاه شمشيرها مى زنم

827 - زائرين امام حسين (ع(

امام حسين عليه السلام فرمودند: پدر جان ! آيا من به قتل مى رسم ؟
پيامبر فرمودند: آرى ! به خدا سوگند كه تو و برادر و پدرت همگى به شهادت خواهيد رسيد!

امام حسين عليه السلام فرمودند: آيا قبور ما دور از يكديگر است ؟
پيامبر فرمودند: آرى

امام حسين عليه السلام فرمودند، در اين صورت چه كسى از امت تو ما را زيارت خواهد كرد؟

پيامبر فرمودند: تنها صديقان امت من به زيارت من و پدر تو و برادرت خواند آمد!

828 - زيارت خدا در عرش

من زاره كمن زار الله فى عرشه .

هر توحيدگرايى ، امام حسين را زيارت كند، بسان كسى است كه خداى را در عرشش زيارت كرده است .

829 - تمام خواندن نماز

حضرت امام صادق عليه السلام فرمود

نماز در چهار مكان تمام خوانده مى شود (اگر چه از حد مسافت شرعى هم بيشتر باشد اما شكسته نمى شود:

1-   مسجدالحرام مكه

2-   مسجد الرسول مدينه

3-   مسجد كوفه

4-   حرم امام حسين عليه السلام

در روايت آمده كه : ابن شبل از امام صادق عليه اسلام پرسيد: آيا قبر امام حسين عليه اسلام را زيارت كنم ؟

فرمود: پاك خوب زيارت كن و نمازت را در حرمش تمام بخوان .
پرسيد: تمام بخوانم ؟

فرمود: تمام

عرض كرد: بعضى از اصحاب و شيعيان شكسته مى خوانند؟

فرمود: اينان دوچندان عمل مى كنند.

و در رساله هاى علميه آمده كه در حرم امام حسين عليه السلام مى توان نماز را هم شكسته خواند و هم به بركت آن حضرت تمام به جا آورد.
830 - نماز زائر امام حسين (ع)

اگر انسان زائر، حق امام را شناخته و با معرفت و ولايت او در كنار قبر مطهرش نماز گزارد مورد قبول حق تعالى قرار مى گيرد. چنانكه امام حسين عليه السلام در شان و مقام كسى كه به مرقد و بارگاه شريف حضرت مشرف شده و نماز بخواند فرمود: خداوند متعال اجر نمازش را قبولى آن قرار مى دهد.

831 - نقصان ايمان

در روايت آمده است كه : اگر يكى از شما در همه عمر در مراسم حج شركت كند، امام زيارت حسين را ترك نمايد گويى حقى از حقوق پيامبر را ترك كرده است .

و در روايت ديگرى آمده است كه : اگر يكى از شما هزار حج انجام دهد آنگاه به كوى حسين نشتابد، حق خداوند را ادا نكرده است .
832 - كاستن عمر

در روايات بسيارى آمده است كه ترك زيارت آن حضرت باعث مى شود كه بركت از عمر انسان برداشته شود.

و در برخى از روايات كاهش يك سال از عمر قطعى شمرده شده است .
833 - شيعه واقعى نيست

در روايات ديگرى به صراحت آمده است كه : هر كس زيارت حسين را با وجود امكانات ترك كند، شيعه واقعى خاندان رسالت نيست

834 - در زمره دوزخيان

روايت ديگرى بيانگر آن است كه هركس زيارت آن حضرت را به انگيزه تحقير و اهانت به مقام ولايت و امام و عظمت كار بزرگ او ترك كند، از دوزخيان خواهد