نکته های ناب زندگی

اگر در زندگیتان نقاط و گره های کوری وجود دارد بهتر است این متن را بخوانید .

اگر در زندگیتان احساس خوشبختی نمی کنید این متن را بخوانید

حتی من فکر مکنم اگر کسی رضایتمندی داره از زندگیش بازم این متن رو بخونه

اماخوندن تنها کافی نیست عمل می خاد هرکی مرد میدون عمله بسم الله این گو و این میدان

1- دوراندیش باش و با زمانه ات مدارا کن، زیرا مدارا کردن نیمی از عقل است.

2- نگران تنگناها نباش زیرا که برای هر تنگنایی راه برون شدی وجود دارد.

3- محدودیت های خود را در زندگی و کار بشناس و خارج از آن ها حرکت و برنامه ریزی نکن.

4- اگر در مواردی به مطلوب خود نرسیدی ناراحت نباش، شاید خداوند در فکر چیز بهتری برای توست.

5- اشتباهات خود را در زندگی، به گردن تقدیر نینداز.

6- هنگام بروز مشکلات، ناراحت نباش، گذشت زمان، تحمل آن را آسان می کند.

7- اگر اشتیاق به رشد و کسب موقعیت داری، با آرامش آن را دنبال کن و از تلاش بیش از حد برای رسیدن به خواسته ات بپرهیز.

8- گذشته را فراموش کن، حال را غنیمت بشمار و به آینده امیدوار باش.

9- با غم و اندوه زیاد، روح و جان خود را زندانی نکن، به اندازه ای که می توانی در زندگی تدبیر کن و بقیه امور را به خدا بسپار.

10- انتظار نداشته باش همیشه در آسمان زندگی تو برق شادی زده شود، گاهی اوقات فرصت های بزرگ، در لباس مشکلات خودنمایی می کنند.

11- چیزهای کم ارزش را مهم جلوه نده و نگذار مسائل کوچک و کم اهمیت، شما را نگران کند.

12- دفتری تهیه کن و جملات امیدبخشی را که در ایجاد روحیه و تقویت روانی شما مؤثر است یادداشت کرده و با مرور آن ها، اعتماد به نفس بیشتری کسب کن.

13- با مشاهده ناملایمات در زندگی، همه چیز را در تاریک و ظلمانی نبین و به فکر فردای روشن باش.

14- در برابر حوادث علاج ناپذیر تسلیم و راضی باش و مشکلات را جزیی از زندگی بدان.

15- هنگام بروز مشکلات بزرگ، با مرور جملات امیدبخش، خود را دلداری بده و با تلقین مثبت، انرژی خود را مضاعف کن.

16- از شکست نهراس، تمام ناکامی ها وسیله ای هستند که تو را به پیروزی می رسانند.

17- به جای شمردن محرومیت ها و مشکلات، نعمت ها و خوشبختی های خود را بشمار.

18- با حوادث روزگار مدارا کن و با ناسازگاری دیگران بساز تا روزگار بر تو آسان بگذرد.

19- به جز مواردی که مربوط به مرگ و زندگی است، نگران نباش هیچ چیز آن قدر که در ابتدا به نظر می رسد مهم نیست.

20- با توسل، دعاء و صدقه، بلاء ها را از خود دور کن.

21- مشکلات مانند دست اندازهای جاده اند که از سرعت می کاهند، پس روی آن ها توقف نکن و به حرکت خود ادامه بده.

22- در مواجهه با مشکلات از خود سؤال کن چند درصد این چیزی که موجب نگرانی شده ممکن است اتفاق بیفتد؟ خواهی دید موضوع آن قدر اهمیت نداشته که این قدر شما را نگران کرده است.

23- به جای مأیوس شدن دنبال راه حل باش، شاید یک روزنه امید بتواند مشکل تو را حل کند.

24- در زندگی، مشکلات غیرقابل اجتنابی وجود دارد که نمی توان از آن ها گریخت، پس اجازه نده آن ها موانع جدی در زندگی ایجاد کند و فکر و ذهن تو را از فعالیت باز دارد.

25- اگر می خواهی در عرصه حیات بمانی سختی ها را تحمل کن.

26- امور خود را به خدا بسپار و با راز و نیاز و توکل به او آرامش بگیر.

27- در مشکلات، صبر پیشه کن و حوادث روزگار را به حال خود واگذار تا گذشت زمان آن را حل کند.

28- انتظار نداشته باش قوانین عالم به خاطر تو تغییر کند و همه چیز موافق دلخواه تو باشد، پس به آن چه هست راضی باش.

29- در مواجهه با مصیبت، ابتدا آن را بپذیر و بعد به خود آرامش بده زیرا هر کس در این دنیا سهمی از گرفتاری دارد.

30- هرگاه مشکلات زندگی، فکرت را پریشان کرد همه آن ها را روی کاغذ بنویس و برایشان راه حل پیدا کرده و یکی یکی آن ها را از فکر خود خارج کن.

31- از مصائب و بحران ها در زندگی نهراس زیرا رنج و سختی برای ساخته شدن لازم است، مشکلات بزرگ، مردان بزرگ می آفریند.

32- سعی نکن از اتفاقات خوب، استقبال و از اتفاقات بد فرار کنی همه اتفاقات، یک درس زندگی است که باید از آن عبرت و تجربه آموخت، گاهی یک بیماری، یک درد، یک مشکل و یا یک محرومیت، درس های زیادی به ما می دهد.

33- به غصه امروز خود، رنج دیروز و غم فردا را اضافه نکن تا روزگار را به آسانی تحمل کنی.

34- اگر بدانی برای خوش گذرانی به این دنیا نیامده ای تحمل ناملایمات برایت آسان می شود، در برابر نعمت های دنیوی، رنج های فراوان مقدر شده است.

35- چیزهای کم اهمیت را نادیده بگیر، اجازه نده مسائل کوچک و حقیر، زندگی تو را متلاطم کند.

36- برای زندگی فکر کن ولی غصه نخور و از چیزی که بدون آن هم زندگی میسر است چشم بپوش.

37- کمتر آرزو کن  تا کمتر احساس محرومیت کنی.

38- شما یک انسان کامل نیستی پس به همان که هستی راضی باش تا احساس آرامش کنی.

39- وقتی به آنچه می خواهی نمی رسی آنچه را داری قدر بدان و به جز آنچه برایت مهیاست آرزو مکن.

40- بر اساس قانون جذب، در انتظار هر چیزی که باشی به سراغت می آید، غصه و ناراحتی، شادی و نشاط، سلامتی و گرفتاری، پس همیشه منتظر اتفاقات خوب باش.

41- تا وقتی که از آنچه در زندگی اتفاق می افتد استقبال نکنی هرگز نخواهی توانست از منافع درس هایی که زندگی می خواهد به تو یاد بدهد برخوردار شوی، لذا در مواجهه با رویدادهای به ظاهر بر زندگی از خود بپرس، این اتفاق چه درس و تجربه ای می خواهد به من بدهد؟

42-  با یادآوری جنبه های مثبت زندگی، ناامیدی را از خود دور کن.

43- فکر خود را مشغول خاطرات گذشته و مشکلات احتمالی آینده نکن، این کار فرصت های مفید امروز را از تو می گیرد، به لحظه ای که در آن هستی و نعمت هایی که هنوز داری فکر کن.

44- اگر بدانی که هر حادثه ای که در زمین رخ می دهد قبلاً نزد خدای متعال تدوین و تنظیم شده است دیگر بر آنچه از دست می دهی غمگین نخواهی شد.

45- خود را به خدایی بسپار که جهان را بر محور عدل و قسط اداره می کند و سراسر کار او حکمت و یاد او مایه آرامش است، در این صورت نه فقدان چیزی تو را نگران می کند و نه برخورداری از متاعی به وجد می آورد.

46- به جای این که شرائط را مسئول وضع موجود بدانی، شرائط مطلوب را برای خود ایجاد کن تا زمینه پیشرفت شما فراهم شود.

47- از آرزوهای طول و دراز بپرهیز زیرا آرزوها کشنده قدرشناسی در زندگی است، آرزوی داشتن چیز بالاتر و بهتر، انسان را از دیدن داشته هایش محروم و دل زده می کند، نباید در حسرت داشتن یک زندگی کامل و امکانات بیشتر، زیبایی های موجود زندگی را از دست داد.

48- قبل از این که چیزی را از دست بدهی، قدر آن را بدان تا بعد افسوس فقدان آن را نخوری.

49- همیشه قدردان نعمت هایی باش که پیرامون تو وجود دارد.

50- اگر نمی توانی شرائط زندگی را عوض کنی، ذهنیت خود را از شرائط موجود تغییر بده تا بهتر بتوانی زندگی خود را کنترل نمایی.

51- واکنش شما نسبت به مسائل پیرامون زندگی می تواند عامل خوشبختی یا بدبختی باشد، زیرا نوع نگرش به زندگی و اطرافیان می تواند شادی بخش یا غم انگیز باشد.

52- نگذار رنج ها و غصه هایت، در هر شرائطی چشم هایت را به روی زیبایی های زندگی ببندد.

53- هر آنچه علاج ندارد با مدارا تحمل کن.

54- وقتی چیزی را نمی توانی تغییر بدهی آن را بپذیر.

55- با تصویرسازی ذهنی مثبت از اطراف خود، در ایجاد اتفاقات خوب برای خود سهیم باش، انسان به وسیله تصویر ذهنی مثبت یا منفی، عملاً در آفرینش آنچه برای او اتفاق می افتد نقش دارد (البته این امر نباید باعث نادیده گرفتن واقعیت ها و ذهن گرایی مطلق شود).

56- به جای طرح مشکلات خود با دیگران، به فکر چاره جویی و راه حل باش.

57- برای دانستن چیزهایی که لازم نیست بدانی و یا ربطی به تو ندارد کنجکاوی نکن، چه بسا برایت مایه دردسر شود.

58- انتظار نداشته باش کسی یا چیزی خارج از زندگی و وجودت، تو را خوش بخت کند، بلکه روی توانایی های خود تکیه کن تا قدرت و توانت افزایش یابد.

59- خود را وارد مسائل جنجالی، تنش زا و پر هیاهو نکن و زندگی خود را از استرس بی جا دور بدار.

60- خود را با تغییر و تحولات زمان هماهنگ کن تا دچار مشکل نشوی.

61- در محیط کار به خود سخت نگیر تا از استرس و فشار عصبی در امان باشی.

62- برای فراموش کردن ناراحتی ها و غصه ها، خود را به کارهای مفید مشغول کن.

63- اگر در چاله افتادی، همان جا نمان و اشک ماتم نریز، بلکه برای رهایی خود تلاش کن.

64- اگر روزگاری موقعیت و مقامت پایین آمد ناامید نشو، در طبیعت هم آفتاب، هر روز هنگام غروب پایین می رود تا بامداد دیگر بالا بیاید.

65- یک جای خلوت برای تنهایی خود مهیا کن، حرف زدن با خود در جای خلوت موجب تخلیه روحی و روانی می شود.

66- روحت را درمان کن تا جسمت آرام شود.

67- با واقعیت زندگی کن، نه با وهم و خیال.

68- پایان هفته را در یک فضای آرام سپری کن و برای شروع هفته جدید، انرژی مجدد کسب نما.

69- با رفتن به مسافرت قوای روحی خود را افزایش بده، اگر هم نمی توانی به مسافرت بروی، با تداعی و تصویرسازی ذهنی خاطرات خوش سفرهای قبلی، خود را در فضای جدیدی قرار بده.

70- با پیاده روی و ورزش روزانه، علاوه بر کسب شادابی، برای پیری خود انرژی پس انداز کن.

71- شب ها زود بخواب، تا صبح با نشاطی داشته باشی (یک ساعت خواب قبل از نیمه شب بهتر از دو ساعت خواب بعد از نیمه شب است).

72- از خواب زیاد بپرهیز زیرا که موجب عقب افتادن کارها و از دست رفتن فرصت ها می شود.

73- شام را سبک و زود بخور تا خواب آرامی داشته باشی.

74- با تغییر دکوراسیون و ایجاد تنوع در منزل و محل کار، روحیه تازه برای خود ایجاد کن.

75- در زمان ناراحتی و تنش عصبی، با مرور خاطرات خوب گذشته، به خود آرامش بده.

76- هنگام بروز افسردگی، با بستن چشمان خود و تصویرسازی مثبت از صحنه های زیبای طبیعت، همراه با کشیدن نفس عمیق، جملات امید دهنده به خود تلقین کن.

77- با بخشیدن دیگران، از انتقال حس منفی به خود جلوگیری کن.

78- کمالات خود را به اهل خبره اظهار کن.

79- بدان که در این دنیا منحصر به فرد هستی پس توانایی ها و استعدادهای خود را بشناس و آنچه هستی باش.

80- از خود، توقع بیش از حد نداشته باش تا موفقیت های کوچک هم برایت لذت بخش باشد.

81- از روش های زیر برای کسب آرامش و مقابله با فشار عصبی استفاده کن:

- ذکر و یاد خدا و توکل بر او.

- یادآوری وعده خدا در رفع مشکلات.

- شنیدن صدای باران.

- شناور شدن در آب.

- نگاه به مناظر طبیعت و دوردست.

- تماشای طلوع و غروب آفتاب.

- تماشای دریا، رودخانه و آب جاری.

- تکیه به درخت (به علت وجود آرامش در درختان).

- پرورش گل و گیاه و نگاه به آن ها.

- استشمام بوی گل های زیبا.

- استفاده از لباس های روشن.

- راه رفتن آرام (حرکت تند= هیجان).

- استفاده از کفش مناسب و راحت.

- خوردن دم کرده گل گاو زبان، بابونه، اسطوخودوس، چای نعناع، بادرنجبویه و سنبل الطیب.

- ریختن چند قطره عرق نعناع و بابونه روی بالش، برای خواب آرام.

- تنفس آرام دم و بازدم با 5 شماره.

- باز و بسته کردن محکم مشت ها.

- فشار دادن زبان به سقف دهان و پشت دندان های جلو.

- قرار دادن حوله گرم و مرطوب روی صورت.

- فشار دادن تمام انگشتان دست به یک توپ کوچک.

- چرخاندن دانه های تسبیح.

- خارج کردن عضله های بدن از حالت گرفتگی با آزاد کردن دست ها و پاها و قرار دادن کف هر دو پا روی زمین (کاملاً صاف) و باز و بسته کردن انگشتان دست و پا با آهستگی (سه مرتبه).

- قرار دادن یک دست روی ناف و ماساژ دادن فرورفتگی زیر استخوان های گردن در راست و چپ جناغ با دست دیگر.

- قرار دادن انگشت شصت و نوک انگشت های یک دست روی انگشت های دست دیگر و تنفس آرام.

82- زمینه هایی که استعداد خاصی داری و می توانی در آن ها ممتاز باشی، شناسایی و برای رشد و پرورش آن ها تلاش کن.

83- خود را با دیگران مقایسه نکن، هر انسان استعدادهای نهفته و شکوفا نشده ای دارد که از آن ها غافل است.

84- برای موفقیت در زندگی، چشم امید از همه کس ببند و فقط به داشته ها و توانایی های خود فکر کن.

85- نگرش خود را اصلاح کن تا عملکردت اصلاح شود، گاهی اوقات تغییر فکر می تواند افق های تازه ای به روی انسان بگشاید.

86- در امور خود، ابتکار و نوآوری داشته باش.

87- هرگاه در زندگی احساس سستی کردی، به افرادی نگاه کن که در سخت ترین شرایط، به موفقیت رسیدند.

88- پدیده های اطراف خود را خوب بنگر، و از اتفاقات پیرامونی غفلت نکن، برخی از ابتکارات، خلاقیت ها و اندیشه ها ریشه در همین امور دارد (توجه خاص نیوتن به افتادن سیب و تفکر پیرامون آن منجر به کشف جاذبه شد).

89- توانت را در تغییر خود دست کم نگیر و با مرور نقاط قوت و ضعف، نسبت به عملکرد خود منتقد باش.

90- مراقب ذهن و فکر خود باش زیرا چیزی که در ذهنت جای بگیرد بر تو فرمانروایی خواهد کرد.

91- مثل باغبانی که علف های هرز را به دور می افکند، افکار بیهوده را از خود دور کن.

92- اگر می خواهی حقیقت را دریابی، بی طرف باش و از تعصب دوری کن.

93- اگر در به دست آوردن چیزی، بار اول موفق نشدی ناامید نشو و با قوت آن را پی گیری کن.

94- به خاطر اشتباهات خود، دیگران را نکوهش نکن.

95- با دشمنت از راه سیاست و کیاست رفتار کن.

96- به جای متهم کردن دیگران و مقصر دانستن آن ها در شکست خودف به دنبال
موفقیت های جدید باش.

97- ارزش هر لحظه را با فکر کردن به لحظه بعد از دست نده و وقت خود را برای ماتم گرفتن به اشتباهات گذشته تلف نکن.

98- روی اشتباهات خود اصرار نکن و اگر در انجام کاری اشتباه کردی با برگشت از آن جبران کن.

99- در مواقع شکست، از بحث های ناامید کننده خودداری کن و نگذار مشکل پیش آمده بزرگ جلوه کند گاهی اوقات انسان از ترس شکست، شکست می خورد.

100- از تأسف خوردن بپرهیز زیرا که این کار، وقت تلف کردن است.

101- رسیدن به پیروزی را با استرس، تنش و آشفتگی روحی جستجو نکن، موفقیتی لذت بخش است که با آرامش همراه باشد.

102- پل های پشت سرت را خراب نکن چه بسا مجبور شوی روزی از همان ها عبور کنی.

103- آهسته رفتن عار نیست بی حرکت ماندن عیب است. در امور زندگی خود تلاش کن هر چند آهسته.

104- حد خود را بشناس و فراتر از آن عمل نکن.

105- عمر خود را با آرزوهای طولانی تباه نکن.

106- از شرکت کردن در جلسات بی فایده پرهیز کن.

107- تا پیشنهادی را شخصاً نشنیده ای، با رد کردن آن، در را به روی فرصت ها نبند.

108- مصمم باش اما لجاجت نکن، موقر باش اما از تکبر دوری کن، مهربان باش اما سادگی نکن.

109- انعطاف پذیر، مودب و با نزاکت باش.

110- همیشه برای تأثیرگذاری در نظر اول، از موقعیت استفاده کن شاید فرصت دوباره نیابی.

111- نکات آموزنده و مفید را از هر کسی که توانستی فرا بگیر.

112- هر دانش و مهارت مفیدی که می توانی یاد بگیر، زیرا روزگاری به کارت خواهد آمد.

113- هرچه را در پیری بدان نیاز خواهی داشت، در جوانی مهیا کن.

114- گاهی اوقات از دریچه چشم دیگران به چیزها نگاه کن آن گاه پاسخ بسیاری از سؤال ها را خواهی یافت.

115- نصیحت رایگان را بپذیر تا پشیمانی را به قیمت گران نخری.

116- از گفتن اشتباه کردم نترس و یک اشتباه را دو بار تکرار نکن.

117- اگر پاسخ چیزی را نمی دانی، بی جهت اظهار نظر نکن تا بعداً مورد مضحکه قرار نگیری.

118- از مسائل کوچک زندگی غفلت نکن، برخی امور جزئی گاه، اثرات بزرگی در زندگی دارد.

119- اگر نمی توانی ضعف های دیگران را تغییر دهی، آن ها را تحمل کن.

120- پی گیر مداوای بیماری ات باش اما بیش از حد حساسیت به خرج نده و در بیماری های مهم تنها به گفته یک پزشک اکتفا نکن.

121- با بیماری خود تا زمانی که با تو می سازد مدارا کن و بدنت را بیش ا زحد در معرض دارو قرار نده.

122- مردم را همان طور که هستند بپذیر نه آن طور که می خواهی، در این صورت راحت تر می توانی با آن ها کنار بیایی.

123- دیگران را فقط با عینک منفی نگاه نکن، خوبی هایشان را هم ببین.

124- از طریق تمرکز کردن روی صفات مثبت افراد، نگرش خود را نسبت به آن ها تغییر بده (اگر انسان روی صفات منفی افراد تمرکز کند، نگرش منفی و اگر روی صفات مثبت تمرکز کند، نگرش مثبت پیدا می کند).

125- انتظار نداشته باش کارهای نیک تو مورد تحسین قرار گیرد.

126- به امید حق شناسی دیگران نیکی نکن، اگر از دیگران انتظار حق شناسی داشته باشی خود را در معرض بیماری قرار داده ای زیرا حق نشناسی، جزو طبیعت انسان هاست.

127- اعمال و رفتار انسان ها را حمل بر صحت کن و آن ها را به خاطر برخی از کارهای زشتشان ملامت نکن.

128- اگر بدانی اکثریت مردم، انسان های کاملی نیستند تا از آن ها انتظار رفتار ایده آل داشت، راحت تر می توانی با آن ها کنار بیایی، توقع رفتار کمال گرایانه، تحمل دیگران را سخت و زندگی را به انسان تلخ می کند.

129- به جای بیان عیب اطرافیان خود، نقاط قوت آن ها را بیان کن، تماس زیاد به اطرافیان، مانع از دیدن ویژگی های مثبت آن ها شده و موجب جلوه نقاط منفی آن ها شده و آستانه تحمل انسان را کاهش می دهد.

130- عیوب مردم را جستجو نکن که هر کس چنین کند خداوند پرده از عیوب او بر
می کشد و او را رسوا می کند.

131- به خاطر عیب های ظاهری و جسمی مردم، آن ها را مسخره نکن که این کار خرده گرفتن بر خداوند است.

132- از دیگران بخواه نقاط ضعف تو را به خودت بازگو کنند.

133- با تغییر نگرش نسبت به چیزها یا کسانی که دوست نداری، آن ها را دوست داشتنی کن (انسان، چیزهایی را که دوست دارد بیشتر مورد توجه قرار می دهد).

134- گاهی اوقات خود را با نگاه دیگران ببین، آن وقت عیوب خود را بهتر خواهی دید.

135- نسبت به هر کس انتقاد داری خیلی شفاف با او مطرح کن و نگذار با انباشته شدن آن ها، زمینه سوء تفاهم و عقده های روانی فراهم شود.

136- قلبت را از نفرت پاک کن و بدخواه کسی مباش و از حسد و کینه دوری کن و الا همیشه غمگین خواهی بود.

137- دل خود را پاکیزه بدار و ظرفیت وجودی خود را افزایش بده، تا تحمل بدی ها راحت تر شود.

138- خود را طلبکار کسی ندان و از دیگران کمتر توقع داشته باش تا راحت تر با آن ها ارتباط برقرار کنی.

139- از دیگران قطع امید کن، آن وقت مجبور خواهی بود برای موفقیت خود تلاش کنی.

140- خود را مدیون و بدهکار خلائق نکن و اگر به خاطر ضرورت، قرض خواستی از کریمان بخواه.

141- هنگامی که دیگران به تو نیاز دارند در دسترس باش.

142- زندگی کوتاه دنیا را با پستی توام نکن.

143- همه چیز را مادی محاسبه نکن، بگذار یک چیزهایی بین خود و خدایت بماند، شاید یک روزی به دردت بخورد، به ویژه هنگامی که کار خیری کرده ای و به جای تشکر، تشر شنیده ای.

144- با واکنش عاطفی، با افرادی که دچار مشکلات یا حوادث ناگوار می شوند، همدلی کن.

145- تا می توانی، نیازمندی های مردم را در پنهانی برآور و نگذار دیگران متوجه شوند.

146- اگر کاری از دستت بر می آید برای دیگران انجام بده تا آن ها هم در وقت نیاز، برای تو انجام دهند چه بسا همین کار، برخی مشکلات و گره های زندگی ات را حل کند.

147- همیشه عزت نفس خود را حفظ کن و راحت خود را زیر دست و پا نینداز.

148- اگر کسی اظهار نظر منفی دیگران در مورد تو را به خودت رساند، دلگیر نشو و خود را به درد و رنج نیفکن، عزت و شخصیت تو با ارزش تر از آن است که به این گونه اظهار نظرها واکنش نشان دهی.

149- به جای فکر کردن به این که چه کسی در حق تو ظلم کرده و یا چه چیزی راجع به تو گفته، به فکر پیمودن پله های ترقی باشد و اوقات خود را صرف برنامه ها و کارهای مهم خود کن.

150- هنگام عصبانیت و خشم دست به عمل نزن، بگذار تا کمی آرام شوی.

151- اگر کسی را غضبناک دیدی، آتش خشمش را شعله ور مساز بلکه تا می توانی، با سخنان آرام بخش، عصبانیتش را کنترل کن.

152- در تعامل با مردم، زودرنج نباش و با آن ها تندی نکن و تا می توانی به شیرینی و ملایمت سخن بگو.

153- با افراد آرام و با وقار معاشرت کن و از افراد منفی نگر، مضطرب و پرتنش دوری کن.

154- از افراد بدبین و منفی نگر دوری کن و به صحبت آن ها گوش نده چرا که ممکن است فوق العاده ترین اهداف شما را خراب کنند.

155- از افراد مجهول الحال دوری کن زیرا که عقل تو را زائل کرده و به اعمال ناشایست وادارت می کنند.

156- وقتی اجماع اکثریت را در امری دیدی اگر درست است متابعت کن و اگر نادرست است با احتیاط عمل کن و از موضع گیری شتاب زده بپرهیز گذشت زمان، مسائل را روشن خواهد کرد.

157- همواره با علما و ارباب معرفت و صاحبان عقل مصاحبت کن نه با افراد جاهل و کم خرد.

158- وقتی احساس کردی ممکن است با فردی مواجهه شوی که منجر به تنش عصبی شود، آن جا را ترک کن و یا ذهن خود را متوجه موضوع دیگری نما.

159- اگر افرادی با عملکردشان موجب تزریق تنش های عصبی در زندگی شما می شوند، مسائل را با آرامش به آن ها گوشزد کن و اگر تذکرات شما تأثیری ندارد سعی کن با فراموش کردن یا تبدیل آن به مسائل دست چندم از اهمیت آن بکاهی تا به مرور زمان فراموش و یا کهنه شود.

160- با بخشیدن دیگران، از انتقال حس منفی به خود جلوگیری کن.

161- از شوخی بی مورد بپرهیز زیرا علاوه بر ایجاد کدورت، ممکن است برای دیگران هم دردسر ساز باشد.

162- در عین شوخ طبعی از هذله گویی دروی کن و به بهانه خنداندن دیگران کسی را تمسخر نکن.

163- در ستایش یا سرزنش دیگران، زیاده روی نکن.

164- از مناقشه، جدال و لج بازی با دیگران بپرهیز.

165- ابراز مخالفت را با خوش رویی توام کن.

166- از مردم احمق، بخیل و حسود دوری کن.

167- هنگام مواجهه با دیگران، گرم و صمیمانه برخورد کن.

168- با بیان مشکلات خود، دیگران را خسته و ملول نکن.

169- زود باور نباش، گاهی اوقات دیرباوری نشانه تیزبینی است.

170- فوق طاقت و توان، از کسی چیزی مخواه، زیرا مردم در خلقت و خلقیات و توان، متفاوت هستند و هر کاری از هر کسی ساخته نیست.

171- به رفتار و گفتار عده ای از مردم که برخلاف آداب و رسوم عقلا عمل می کنند، خرده نگیر و به آن ها اهانت نکن زیرا که عده ای از عوام، بر این حالات و رفتارها گرفتار هستند و خرده گیری بر آنان موجب عداوتشان می شود.

172- انتقاد از دیگران را در خلوت و تعریف و تمجید از آن ها را در جمع انجام بده و بعد از انتقاد، او را تشویق کن تا روحیه کار و تلاش را از دست ندهد.

173- اگر قصد داری از کسی انتقاد کنی ابتدا خوبی هایش را بگو سپس انتقاد کن.

174- همه انسان ها یک جور نیستند، پس با آن ها یکسان رفتار نکن.

175- با دیگران همان گونه رفتار کن که دوست داری با تو رفتار شود و از ملامت دیگران بپرهیز و الا خودت هم مورد ملامت واقع خواهی شد.

176- در برخورد با مردم صادق باش و از رفتار منافقانه دوری کن و با آن ها از در دوستی وارد شو.

177- دیگران را متهم به دروغ گویی نکن و خودت نیز دروغ نگو، به تجربه ثابت
دروغ گو دچار تنگی معیشت و روزی می شود.

178- اگر می خواهی دیگران برای تو ارزش قائل شوند تو هم همین کار را بکن.

179- همان گونه که از ستایش خود خوش حال می شوی اندکی نیز انتقادپذیر باش و در مواجهه با انتقاد، اول بگو حق با شماست، بعد شروع به دفاع کن.

180- اگر خودت را نصیحت نمی کنی لااقل به نصیحت دیگران گوش کن.

181- بدان که اعمال و گفتارت از نگاه دیگران پنهان نمی ماند، پس در این امور بیشتر دقت کن.

182- در جایی که از گفته های تو ممکن است سوء برداشت شود، یا سکوت کن و یا به اندازه ضرورت سخن بگو و تا حد امکان زمینه سوء تفاهم را برطرف نما.

183- به صحبت دیگران توجه کن و گاهی اوقات با حرکات سر و چشم آن ها را تایید نما.

184- با گوش دادن به سخنان دیگران، به آن ها احترام بگذار و هیچ وقت حرف کسی را قطع نکن.

185- از پیش داوری بپرهیز و قبل از قضاوت، حرف های دو طرف را بشنو.

186- در صحبت خصوصی دیگران داخل مشو و تا زمانی که از تو نخواسته اند، اظهار نظر نکن.

187- از پیش بینی صحبت های دیگران پرهیز کن.

188- هر سخنی که به تو می رسد، پیرامون آن تحقیق کن.

189- تا زمانی که مطمئن نشده ای گوینده صحبت خود را تمام کرده، موضوع بحث را عوض نکن.

190- تا زمانی که کسی طالب سخنت نیست با او حرف نزن و هرگاه سخن می گویی آن را طولانی نکن.

191- سخن مفسده آمیز مردم را از جایی به جای دیگر نبر که موجب فتنه می شود (مخصوصاً نزد کسی که سخن درباره اوست).

192- در مدح مردم طوری عمل کن که اگر زمانی به حکم ضرورت، مذمت و ناسزا روا شد، دیگران به رفتار گذشته ات خرده نگیرند.

193- در نصیحت افرادی که حیا ندارند و پند تو را نمی پذیرند تلاش نکن زیرا این کار منجر به خصومت و تشویش خاطر و ملامت نفس می شود.

194- از دیگران توقع نداشته باش که بدون توجه به عملکردت، به توصیه ات گوش کنند.

195- از زمان و کلمات با بی توجهی استفاده نکن، هیچ کدام قابل بازگشت نیستند، علاوه بر این که ممکن است در سرنوشت شما هم دخیل باشد.

196- وقتی فردی در حال محبت است یک باره سراغ نتیجه گیری نرو چه بسا نیت او با تصور شما یکی نباشد.

197- از کسانی نباش که نام خود را روی شهرت دیگری بنا می کنند.

198- با کسانی که ادعای صداقت دارند محتاطانه برخورد کن تا فریب نخوری.

199- گول ظاهر آدم ها را نخور و افراد را به ظاهرشان قضاوت نکن، برخی انسان ها غیر از آن چیزی هستند که ظاهرشان نشان می دهد.

200- در امور شخصی و خصوصی مردم و چیزی که مربوط به تو نیست تجسس و دخالت نکن.

201- از فال بد مردمان بپرهیز زیرا به تجربه ثابت شده که زبان مردم به منزله تقدیر است.

202- وقت خود را در احوال و امور مردم و وقایع غیرمهم صرف نکن که عمرت تباه می شود.

203- هروقت احساس کردی دیگران را فریب داده ای بدان که اول خودت را گول زده ای.

204- اگر خواستی در حق کسی بدی کنی فوراً مرگ و معاد را یادآوری کن. این کار تو را از تصمیمت منصرف خواهد کرد.

205- همواره به خود یادآوری کن که هرآن ممکن است دست روزگار، انسان ها را از هم جدا کند، آن گاه با دیگران مهربان تر از گذشته خواهی بود.

206- در دنیا طوری زندگی کن که، رفتن تو باعث افسوس دیگران باشد نه مایه خوش حالی آن ها.

207- هر روز طوری زندگی کن که گویا آخرین روز عمرت است، آن وقت رفتارها و عملکردهایت طور دیگری خواهد شد.

208- اموات خود را یاد کن تا دیگران نیز بعد از مرگ، تو را یاد کنند.

209- از خطاهای دیگران بگذر و نسبت به آن ها گذشت کن تا دیگران هم از خطای تو بگذرند.

210- بر گفتار و رفتار افراد جاهل، حلم و صبر پیشه کن.

211- به آموزگارانت احترام بگذار و با بزرگترها و سالخوردگان مودب و با کوچکترها مهربان باش.

212- در زمان ثروت و قدرت به فکر دیگران باش تا در روزگار واپسین، دیگران هم به فکر تو باشند.

213- آداب و رسوم هر شهر و دیار را رعایت کن.

214- با مردم، بر اساس آداب و رسوم متعارف همان زمان رفتار کن.

215- در معاشرات با مردم زیاده روی نکن و در تعامل با آن ها زودرنج نباش.

216- مردم را در هیچ امری، بی جهت بر یکدیگر ترجیح مده و با آن ها به مساوات عمل کن.

217- دیگران را از خود دل شکسته و رنجور نکن.

218- برای خراب شدن کار مردم، حیله و نیرنگ نکن، هر کس بر دیگری مکر و حیله کند وبال خود خواهد شد زیرا کار عالم دست دیگری است و او بر همه چیز غالب و به هر چیز گواه است.

219- موقعیت و جایگاهی را طلب کن که در توان و قدرت و شان تو باشد.

220- از سخنان نصیحت آمیز و خیرخواهانه دیگران ناراحت نشو بلکه در آن تأمل کن و اگر فایده ای برای تو نداشت سکوت کن.

221- اگر روزگار، تو را به مقام و موقعیتی رساند، دوستان و اطرافیان خود را فراموش نکن و نسبت به زیردستان غافل مباش.

222- با والدین و سایر اقربای خود مهربان باش زیرا که خشنود کردن آن ها باعث عزت و دولت و حفظ جان و آبروست.

223- وقتی بر کسی مسلط شدی، با رحمت و رأفت برخورد کن و او را میازار و الا گرفتار ذلت خواهی شد.

224- به زیردستانت رحم کن تا بالا دست هم به تو رحم کند.

225- اگر بر کسی احسان یا کمک کردی، منت نگذار.

226- اگر کسی در گذشته در حق تو احسانی کرده به خاطر ادای حق او، حرمتش را حفظ کن.

227- به آدم های کم ظرفیت، مسئولیت نسپار زیرا هم خود را ضایع می کنند و هم کار را.

228- هرگز امید را از کسی سلب نکن شاید این تنها چیزی باشد که دارد.

229- در حفظ وسائیل امانی کوشا باش و از امانت دادن چیزی که از دیگران گرفته ای خودداری کن.

230- از رفت و آمد زیاد به خانه افراد دوری کن زیرا موجب نفرت می شود.

231- وقتی وارد منزلی شدی، هر جا که صاحبخانه گفت بنشین نه هرجا که دوست داری.

232- به جائی که دعوت نشده ای نرو و از غذایی که برای تو مهیا نشده نخور.

233- هرگاه به عیادت بیمار رفتی، زیاد ننشین و زود برخیز.

234- هنگام رانندگی در باران اگر به فکر پیاده ها نیستی لااقل آن ها را خیس نکن.

235- در حق کسی ظلم نکن تا در حق تو ظلم نکنند و نسبت به حقوق دیگران بی تفاوت نباش.

236- از اشک و ناله مظلوم و کسی که چیزی برای از دست دادن ندارد بترس زیرا که وکیل او خداست.

237- روزگار را آموزگار خود قرار بده و از سرنوشت دیگران عبرت بگیر.

238- در حواشی شهرها و روستاها منزل نگیر.

239- کیفیت یک محله را از روی مردمی که در آن زندگی می کنند بسنج و هنگام خرید خانه به این نکته توجه کن.

240- در هر جایی که زندگی می کنی، در مسائل اجتماعی و خدمات عمومی محل زندگی مشارکت داشته باش.

241- از کارهایی که باعث اذیت و آزار همسایه ها می شود پرهیز کن و هیچ گاه به خانه آن ها نگاه نکن.

242- مراقب نگاه خود باش زیرا که گاهی زمینه ساز گناه است، چشم انسان هم می تواند پنجره ای رو به بهشت باشد و هم دریچه ای به سوی جهنم.

243- از همه انتظار یکسان نداشته باش هیچ وقت دو نفر پیدا نمی شوند که برداشت شان از دیده ها و شنیده ها یکی باشد.

244- به عهد و وعده ای که داده ای وفا کن، دیر وعده بده ولی زود عمل کن.

245- لباس و ظاهرت را آراسته نگه دار.

246- وقت شناس باش و سر قرارها به موقع حاضر شو و اگر دیر بر سر قرار می رسی قبلاً اطلاع بده.

247- هرجا که می روی کمی زودتر حرکت کن تا مجبور نشوی با عجله کردن دچار استرس شوی.

248- وسائل ضروری خود را در جای ثابتی بگذار تا پیدا کردنش آسان باشد.

249- همیشه کارت شناسایی و اطلاعات پزشکی ضروری خود را همراه داشته باش.

250- یک چراغ قوه برای مواقع ضروری دم دست بگذار.

251- در زمستان به فکر غذای پرندگان باش، این کار برای تو برکاتی در زندگی خواهد داشت.

252- به حیوانات آزار مرسان و به درختان و گیاهان و حتی جمادات هم خسارت نزن.

253- قبل از امضا کردن هر متنی آن را به دقت بخوان چه بسا اشتباهی رخ داده باشد.

254- سعی نکن همه را از خود راضی کنی و الا مجبور خواهی شد صداقت را کنار بگذاری.

255- با افراد احساساتی و هیجانی دوستی مکن زیرا که قابل دوام نیست.

256- همیشه با دوست خود متعادل رفتار کن تا در صورت مشاهده اندک تغییر در رفتارت، کدورتی ایجاد نشود.

257- قصور و کوتاهی خود را در به هم خوردن روابط دوستانه بپذیر.

258- دوستانی انتخاب کن که علاوه بر هم شأن بودن، از اصالت و تربیت خوبی برخوردار باشند.

259- دوستی های خود را کم کم به اوج برسان و الا فراز و فرود بیش از حد در دوستی، موجب سردی آن می شود.

260- به احساسات خود در اولین برخورد با افراد، اعتماد نکن و رفاقت خود را بر اساس آن پایه ریزی ننما.

261- نسبت به اسرار مردم کتوم و سر نگه دار باش و از رفاقت با کسی که رازدار نیست پرهیز کن.

262- کسی که نزد تو رازی ندارد، رازت را نزد او مگذار و حتی با صمیمی ترین دوستانت نیز راز دل مگو، سینه ای که در حفظ راز خود به ستوه آید نباید از بیگانگان انتظار امانت داشته باشد.

263- هرگز در مجامع عمومی و شلوغ راجع به مسائل شخصی و خصوصی صحبت نکن.

264- در اظهار مطلبی که در سرنوشت دیگران مؤثر است، جانب احتیاط را نگه دار.

265- هرگز نظر خود را در مورد دیگران مکتوب نکن.

266- از آشکار و مکتوب نمودن مطلبی که در صورت فاش شدن مجبور به انکارش خواهی شد، بپرهیز.

267- از گفتن مطالبی که ممکن است، آشکار شدنش برای تو عواقبی داشته باشد حتی به دوستت، خودداری کن چه بسا حوادث روزگار آن را بی اختیار به دست دشمنانت برساند.

268- نسبت ناروا و فحش دیگران در مورد خود را نقل مجالس نکن و آن را افشا منما زیرا که این کار موجب رسوایی تو می شود.

269- کمتر حرف بزن و بیشتر بشنو و اگر نمی توانی درست حرف بزنی، سکوت کن.

270- قبل از سخن گفتن فکر کن اما قبل از فکر کردن سخن مگو و هر نظری را
ابراز نکن.

271- هر آنچه که می گویی بدان اما هر آنچه را که می دانی نگو، خوردن حرف، تنها چیزی است که برای معده مشکلی ایجاد نمی کند.

272- مطمئن باش هیچ گاه از نگفتن پشیمان نخواهی شد اما بارها و بارها از گفتن، ابراز ندامت خواهی کرد.

273- وقتی با کسی حرف می زنی به اندازه درک و فهم او سخن بگو تا کلام تو را بفهمد.

274- اگر با کسی در اثبات مطلبی حرف می زنی، برایش دلیل بیاور اما اگر در مقام جدال است، سخن کوتاه کن و به اقتضای مقام حرف بزن تا از شر مصاحبت او ایمن بمانی.

275- با تأمل و ملایمت و آهستگی حرف بزن.

276- همان گونه که اشتباهات و لغزش های خود را تحمل می کنی، خطاهای دیگران را هم تحمل کن.

277- اگر می خواهی بدانی چگونه انسانی هستی، ببین چگونه فکر می کنی، عملکرد انسان نتیجه ی افکار اوست.

278- از نکات ریز و پیش پا افتاده غفلت نکن، بسیاری از همین مسائل کوچک، در زندگی انسان، اثرات بزرگ بر جای می گذارند.