نکته های ناب تربیت فرزند

399- برای رسیدن به اهداف تربیتی آهسته و تدریجی حرکت کن.

400- در مسائل تربیتی کودکان، با همسرت هماهنگ باش تا کودکان دچار تضاد نشوند و الا حرف هیچ کدام تأثیرگذار نخواهد بود.

401- از انظباط خشک و شدید در منزل دوری کن و اجازه بده کودک در محدوده مجاز، فعالیت سالمی داشته باشد.

402- در تربیت کودکان، ترساندن را با نوازش و ترحم همراه کن (گاهی با نوش، گاهی با نیش).

403- از امر و نهی افراطی و مراقبت بیش از حد کودکان دوری کن، این کار، اعتماد به نفس آن ها را از بین برده و مانع رشد فکری و روانی می شود.

404- کودک را به قدری که به خود و دیگران زیان نرساند آزاد بگذار تا زمینه رشد او فراهم شود.

405- امور شخصی بچه ها را به خودشان واگذار کن تا افرادی مستقل و با عزت نفس بار بیایند.

406- فرزندان خود را نسبت به قوانین و مقررات خانه آشنا و آن ها را نسبت به حفظ حریم ها پایبند کن.

407- وقت شناسی و خوش قولی را به او یاد بده.

408- همه چیز را برای آن ها راحت مهیا نکن، بلکه اجازه بده خودشان هم زحمت بکشند، اگر بچه ها برای رسیدن به آن چه می خواهند کمی سختی تحمل کنند، در برابر مشکلات مقاوم شده و وابسته به پدر و مادر نمی شوند.

409- برای تقویت اعتماد به نفس فرزندان، اجازه بده کارها را از راه دشوار یاد بگیرند هر چند کمی دچارمشکل شوند.

410- گاهی اوقات به جای یاد دادن به فرزندت، بگذار خودش مقداری حرکت کند سپس اشتباهات او را بگو.

411- فرزندان را به کار کردن در منزل تشویق کن تا وقتی بزرگ شدند، این کار برایشان عادی باشد.

412- تمیز کردن اتاق و محل زندگی را به آن ها یاد بده تا از کودکی، منظم و پاکیزه پرورش یابند.

413- با همراه کردن فرزندان در انجام کارها، آن ها را با مهارت های مختلف آشنا کن.

414- در میان برنامه جذاب و مورد علاقه کودک، به او امر و نهی نکن.

415- برای بچه ها در منزل تقسیم کار کن و از آ نها در خصوص انجام وظایف شان سؤال کن تا مسئولیت پذیر و منظم بار بیایند اما بیش از حد حساسیت نشان نده.

416- گاهی اوقات ابزار کار در اختیار فرزندت قرار بده و از او بخواه کاری را انجام دهد یا چیزی را درست کند. (اگر هم خراب کرد اشکال ندارد راه صحیح را به او بیاموز).

417- فرزندانت را با احکام و آداب دینی آشنا کن و گاهی اوقات آن ها را به اماکن و مراسم مذهبی ببر.

418- آموزه های دینی را با محبت و تشویق به آن ها بیاموز و توان و طاقت آن ها را در این امر در نظر بگیر.

419- از سخت گیری افراطی در مسائل دینی فرزندان دوری کن.

420- در لحظات حساس، برای فرزندان خود دعا کن، دعای پدر و مادر، قرین اجابت است.

421- به فرزندان خود یادآوری کن که همه رفتارهای انسان یک روزی مورد بازخواست قرار می گیرد پس مراقب رفتار و کردار خود باشند.

422- رازداری را از کودکی به فرزندانت بیاموز.

423- امانتداری را به او بیاموز تا هر چیزی را که از دیگران امانت می گیرد، سالم برگرداند.

424- داشتن برنامه و هدف در زندگی را از اول جوانی به او بیاموز.

425- از رفتارهای نامناسب او حمایت نکن و الا همان طور پرورش خواهد یافت.

426- کار اشتباهش را به او یادآوری کن و از ناراحت شدن او نگران نباش اما بعداً از او دلجویی کن.

427- در صورت ارتکاب اشتباه، او را ملامت و سرزنش نکن بلکه راه درست را به او یاد بده تا از آن تجربه اندوزد.

428- همواره منطقی و آرام با او برخورد کن، رفتار فرزندان مطابق الگوی والدین است. (اگر با داد و فریاد به او بیاموزی، او هم فریادگر می شود).

429- به او یاد بده که اهل گذشت باشد و از دعوا و جنجال و تنش دوری کند و به جای درگیری با دیگران، آن ها را تحمل کند.

430- به او یاد بده عذرخواهی کردن از اشتباهات، نشانه ضعف نیست بلکه حکایت از بزرگی روح است.

431- به آن ها بگو که از انتخاب درست خود دفاع کنند حتی اگر دیگران آن را نپسندند یا نظر دیگری داشته باشند.

432- محبت به فرزندان را منحصر به پاداش مادی نکن، گاه یک نگاه و یا کلمه محبت آمیز تأثیر بسیار عمیقی دارد.

433- به فرزندان خود کمک کن تا با والدینش رفتار خوبی داشته باشد زیرا، نحوه تعامل فرندان با پدر و مادر، تأثیر زیادی در خوش عاقبتی و بد عاقبتی آن ها خواهد داشت.

434- گاهی اوقات فرزندانت را در آغوش بگیر و به آن ها محبت کن و نشان بده که آن ها را دوست داری، شاید دیگر چنین فرصتی را نیابی.

435- با تکریم شخصیت فرزندت، از آلودگی و جذب او به کانون های خطر پیشگیری کن.

436- به کودک خود احترام بگذار تا او هم به بزرگترها احترام بگذارد.

437- از روابط مستبدانه با فرزندان خود دوری کن، این کار باعث بی مهری آن ها در دوران پیری شما می شود.

438- هیچ وقت از فرزندان خود کینه به دل نگیر و با آن ها مهربان باش.

439- در برخوردهای تربیتی، تعصبات شخصی خود را کنترل کن تا پیام ها مؤثر واقع شود.

440- نسبت به معاشرت ها و دوستان فرزندانت حساس باش اما از سخت گیری افراطی بپرهیز.

441- به فرزندت اعتماد کن تا او نیز به خود اعتماد کند اما از دوستانش غفلت نکن.

442- مراقب قهرمان ها و الگوهای او باش و او را در انتخاب الگوی مناسب یاری کن.

443- اگر فرزندت در زمینه استقلال و دوری از والدین پافشاری می کند نشانه رشد سالم و بالغ شدن اوست، در این زمینه سخت گیری نکن اما به طور کامل هم به حال خود واگذار نکن.

444- در زمان کودکی او، با دوستانش، رفیق و همدم شو، تا در بزرگسالی، نسبت به بودن تو در جمع دوستانش حساسیت کمتری نشان دهد.

445- در زمان لازم، برای او شغل مناسب پیدا کن تا کار کردن را از اول جوانی بیاموزد.

446- در انتخاب شغل برای فرزندان، استعداد و توانایی روحی، فکری و جسمی آن ها را در نظر بگیر.

447- در مورد آرزوها و آینده اش با او صبحت کن و بگذار حرف هایش را بزند، آن وقت در زمان مناسب مطالب لازم را به او گوشزد نما.

448- اگر پیشرفت بچه شما نسبت به خودش یک قدم جلوتر است، او را تشویق کن.

449- استعدادها و علائق فرزندانت را شناسایی و زمینه شکوفایی آن ها را فراهم کن.

450- نسبت به مسائل تحصیلی فرزندانت بی تفاوت نباش و آن ها را در برنامه ریزی درسی کمک کن.

451- در ایام تحصیلی، برنامه آن ها را طوری تنظیم کن که کمبود خواب نداشته باشند (خواب کافی موجب بازدهی بهتر مغز می شود).

452- انس با کتاب و مطالعه را از کودکی به او یاد بده و او را نسبت به کتاب، علاقمند کن.

453- به فرزندان خود بیاموز که افکار و خاطرات زندگی شان را بنویسند.

454- با ایجاد کتابخانه در منزل و خرید کتاب، بچه ها را به مطالعه تشویق کرده و زمینه رشد علمی و فکری آن ها را فراهم کن و اگر توانستی شب ها برای آنان کتاب بخوان.

455- هرگز فرزندان خود را با اینترنت تنها نگذار و اجازه نده هر فیلمی را مشاهده و هر کتابی را مطالعه کنند، زیرا این امور زمینه ساز آسیب های فراوانی برای آن ها می شود.

456- اجازه نده کودکان، بیش از حد با تلویزیون و کامپیوتر سرگرم شوند، این کار آن ها را عصبی، بی نظم و منزوی می کند.

457- هرگز بچه ها را در منزل، به مدت طولانی تنها نگذار چه بسا سراغ سرگرمی های نامناسبی بروند.

458- از بچه ها در سنین 12-18 سال، بیشتر مراقبت کن زیرا عمده آسیب ها در این زمان بروز می کند و پی ریزی شخصیت او هم در همین سنین است.

459- با فرزندان خود در مورد خطرات و تهدیداتی که برای آن ها وجود دارد صحبت کن
و الا دیگران این کار را خواهند کرد آن وقت معلوم نیست چه عواقبی داشته باشد.

460- از آن ها بیش از توان شان توقع نداشته باش این امر، زمینه خود کم بینی را در آن ها فراهم می کند.

461- از کودکان، توقع رفتار بزرگترها را نداشته باش، هر سنی اقتضائاتی دارد، آن ها به مرور زمان خیلی چیزها را یاد خواهند گرفت.

462- با این تصور که بچه ها همه چیز را می دانند سر سآن ها داد نکش، بسیاری از آن ها خیلی چیزها را نمی دانند و باید با ملایمت به آن ها گوشزد کرد.

463- فرزندانتان را همان گونه که هستند بپذیرید نه آن گونه که شما می خواهید زیرا انتظارات فوق العاده داشتن از آن ها، منجر به تربیت فرزندان عصبی و کج خلق می شود.

464- قبل از سرزنش کودک، علت آن را برای او تفهیم کن تا فاصله ای بین فهم شما و او ایجاد نشود.

465- در قبال کارهای مثبت فرزندان، آن ها را تشویق و در مقابل رفتارهای غلط، از آن ها بازخواست کن و الا منجر به تثبیت آداب ناصحیح می شود.

466- از مقایسه بی جا بین فرزندان، خودداری کن، زیرا انسان ها با هم متفاوت هستند.

467- از انتقاد و تنبیه فرزند خود نزد دیگران، به ویژه دوستان او بپرهیز، زیرا این کار شخصیتش را تخریب و او را عقده ای برا می آورد.

468- از فرزندان خود نزد دیگران تعریف کن و بگذار خودشان هم بشنوند.

469- در میان جمع، از آن ها نظرخواهی کن، این کار، باعث تقویت اعتماد به نفس و رفع کم رویی می شود.

470- با فرزندت طوری رفتار کن که احساس کند در خانه مورد توجه و دارای اهمیت است.

471- به زندگی خصوصی او احترام بگذار و قبل از ورود به اتاقش در بزن، در مقابل، به او هم یاد بده بدون اجازه وارد اتاق کسی نشود.

472- با همه فرزندان خود یکسان برخورد نکن، آن ها با هم متفاوتند و هر کدام روش تربیتی منحصر به خود را دارند.

473- قبل از هر آموزشی، حس نیاز را در او فراهم کن تا مطالب را با اشتیاق یاد بگیرد.

474- با قرار دادن کودکان در برابر صحنه هایی که موجب اندیشه و فکر می شود، به تربیت خلاق آن ها کمک کن.

475- مفاهیم تربیتی را با زندگی واقعی کودک و با تجربیات و نیازهای روزمره او همراه ساز تا پایداری آن بیشتر شود.

476- از ترساندن فرزند خود پرهیز کن، زیرا این کار جراحت و شهامت او را تضعیف و استعداد و خلاقیت او را خاموش می کند.

477- به کودک خود جرأت اظهار نظر بیاموز حتی اگر مخالف نظر شما باشد.

478- به سخنان بچه های پرحرف گوش کن، شاید مطالبی برای شنیدن داشته باشند با این کار، آن ها تخلیه خواهند شد.

479- با فرزندانت هم صحبت شو، زیرا گفتگو، در آرامش روحی و تخلیه هیجانی آن ها مؤثر است.

480- با بچه ها هم بازی شو و هنگام بازی بگذار آن ها برنده شوند، آن ها از برنده شدن لذت می برند.

481- زمینه تخلیه روحی و روانی فرزندان پر جنب و جوش را با ورزش و بازی فراهم کن.

482- علائق بچه ها را شناسایی و از آن ها در موقع لجبازی (برای مهار و کنترل) استفاده کن.

483- فرزندان پسر را در امور مختلف، با خود (پدر) همراه کن تا مرد شدن را بیاموزد.

484- از پوشیدن لباس های نامناسب نزد فرزندان، خودداری کن زیرا ابهت شما را نزد او
می کاهد.

485- فرزندان خود را پس از ازدواج نیز فراموش نکن، آن ها هم نیاز به توجه و محبت دارند.

486- امکانات و پاداش های مادی را بین فرزندان، عادلانه تقسیم کن تا زمینه حسادت در آن ها فراهم نشود، تصور نکن این گونه مسائل از چشم آن ها پنهان می ماند.

487- گاهی اوقات او را تشویق کن تا با پول خود برای پدر و مادر، هدیه بخرد و همیشه توقع یک طرفه نداشته باشد.

488- در صورت توانایی مالی هم از دادن بی حساب و کتاب پول به فرزندان بپرهیز زیرا این کار علاوه بر ایجاد زمینه فساد، خلق و خوی آن ها را ناپسند می کند، اگر آن ها از بچگی یاد بگیرند که همه خواسته ها دست یافتنی نیست، بعداً راحت تر با کمبودها کنار می آیند.

489- از زیاده خواهی فرزندان جلوگیری کن و درخواستشان را در حد سن و نیازشان
تأمین نما.

490- اگر بیش از نیاز خود، پول می خواهد گاهی اوقات به او قرض بده اما قرار بگذار که سر موقع پس بدهد تا توقعات خود را بر میزان داشته ها و توانایی هایش تنظیم کند.

491- پس انداز نمودن بخشی از پول هایش را به او بیاموز و در این زمینه به او کمک کن.

492- فرزندان خود را به انفاق کردن عادت بده.

493- به او بیاموز اگر دوست دارد چیزی را به دست آورد باید برای آن تلاش و زحمت بکشد.

494- از خرید اسباب بازی لوکس و تجملاتی برای کودک، خودداری کن، این کار روحیه تجمل گرایی و فخرفروشی را از بچگی در او تقویت می کند.

495- به او بیاموز که همیشه دنبال گران ترین کالا نباشد بلکه با ارزش ترین چیز را با قیمت مناسب بخرد.

496- گاهی اوقات فرزند خود را با محرومیت های مصلحتی مواجه کن تا استعدادهایش شکفته شود اما از زهر و قناعت تحمیلی خودداری کن زیرا این کار زمینه ساز عقده های روحی و روانی در او می شود.

497- بچه های خود را با طبیعت مأنوس کن و در زمستان از پوشاندن بیش از حد لباس خودداری کن.

498- از زیاده روی در دارو و درمان آن ها بپرهیز، حساسیت بیش از حد موجب تشدید بیماری می شود، برخی بیماری ها به مرور زمان بهبود می یابند.

499- برای پیشگیری از بلوغ زودرس بچه ها، علاوه بر رعایت نکات تربیتی، از دادن غذاها و خوراکی هایی که طبع گرم دارند خودداری کن.

500- صدا و تصویر کودکی فرزندانت را ضبط و نگهداری کن، وقتی بزرگ شدند برایشان جالب خواهد بود.

سفارش های کتاب معراج السعاده در تربیت فرزند

1- مراقب احوال فرزند خود باش و غذای او را از حلال مهیا ساز زیرا طفلی که گوشتش از غذای حرام به هم رسیده طبعش خبیث می شود.

2- وقتی به حد تمیز رسید او را آداب نیکان، خوردن و گفتن، نشستن و برخاستن و راه رفتن و خوابیدن بیاموز.

3- به او بیاموز که به هر طرف دراز نشود و پیش از دیگران دست به طعام نبرد و به غذای کسانی که می خورند نگاه نکند، به شتاب غذا نخورد، دست و جامه را به آن چه می خورد آلوده نسازد و به پرخوری و شکم پرستی عادت نکند.

4- نزد او پرخوری را نکوهش کن و قناعت و کم خوری را مدح نما و او را چنان پرورش کن که در بند غذا نباشد و به هر چه رسد قانع باشد.

5- او را از خودآرایی و زینت کردن و در بند لباس بودن منع کن.

6- او را از هم نشینی با طفلانی که بر ناز و نعمت و لباس و زینت پرورش یافته اند دوری کن.

7- او را از پرگویی، دروغ، قسم خوردن، فحش و دشنام، سخنان لغو، غیبت، بسیار خندیدن، استهزاء کردن و زیاد مزاح نمودن منع کن.

8- او را از تیز نگرستین به مردم و ابتدا به سخن کردن پرهیز ده.

9- او را از همنشین بر محافظت کن که اصل ادب همین است.

10- او را عادت بده به راستگویی و با فکر سخن گفتن و گوش دادن به کسی که با او تکلم می کند و برخاستن پیش پای بزرگ تر از خود و به دو زانو نشستن و جای دادن به دیگران و حفظ وقار.

11- بترسان او را از این که از دیگران چیزی بگیرد و به او بفهمان که بزرگی در عطا و بخشش است و ذلت و خواری در گرفتن.

12- چون از درس فارغ شد، اجازه بازی و تفریح بده تا دل او نمیرد و پژمرده نگردد.

13- به او یاد بده که در نشستن و برخاستن، پشت به دیگری نکند و در حضور مردمان آب دهان نیفکند و در برابر مردم خمیازه نکشد و پا روی پا نیفکند و دست زیر چانه نگذارد و به هر طرف ننگرد، با همنشینان تواضع و فروتنی کند و گشاده رویی و خوش کلامی را شعار خود سازد و بزرگ تر را اطاعت کند و تعظیم ایشان را به جای آورد.

14- صاحبان صبر، شکر، توکل، رضا، شجاعت، سخاوت و صدق را نزد او ستایش کن.

15- اخلاق رذیله (حسد، عداوت و بخل، کبر، دزدی) را نزد او مذمت کن و او را به طهارت و نماز بدار.

16- اصول عقائد و آداب شریعت را به او بیاموز.

17- پدر باید هیبت خود را نگاه دارد و خود را در نظر فرزند بی ارزش نسازد، مادر هم باید او را از پدر بترساند و او را از اعمال ناشایست منع کند.

18- اگر فعل قبیحی از او سر زد دفعه اول ندیده انگار و به روی او نیاور و چنان وانمود کن که کسی جرأت نمی کند چنین کاری بکند (خصوصاً اگر خود طفل بخواهد آن را پنهان کند) تا جری نشود، پس اگر دوباره آن کار از او سر زد در پنهانی او را عتاب و خطاب کن اما بسیار عتاب نکن.

19- چون فعل نیک از او سر زند یا صفت خوبی از او ظاهر شد او را آفرین بگو و در برابر مردم تحسین کن و به او احسان نما.

20- چون به سن بالاتر رسید اخلاق نیک بیاموز و او را از رذائل صفات باز دار و صفات حسنه را در دل او جلوه ده و او را به عبادت بدار و دنیا را در نظر او خوار ساز و آخرت را نزد او جلوه ده و عظمت خدا را به او ذکر کن که با این کار، اخلاق حسنه در دل طفل راسخ می شود و از برای پدر و مادر باقیات صالحات خواهد شد، اما اگر برخلاف آن باشد خبیث النفس شده و وبال پدر و مادر شده و باعث رسوایی ایشان می شود و خود در دنیا به سختی و نکبت و زحمت و در عقبی به عذاب مبتلا می گردد.