با كسانى كه در برابر حقّ دير تصميم مى ‏گيرند، چه برخوردى داشته باشيم؟

نه از استقبال مردم هيجانى شويم كه درختانى كه زود گل مى‏كنند سرما مى‏خورند و نه از كسانى كه دير تصميم مى‏گيرند مأيوس شويم كه ايمان بايد بر اساس فكر و انتخاب احسن باشد.
قرآن درباره اولى الالباب مى‏فرمايد: «يتفّكرون فى خَلق السموات والارض ربّنا ما خَلقتَ هذا باطلا»(سوره آل‏عمران، آيه 191) اول در آفرينش آسمان‏ها و زمين فكر مى‏ كنند سپس مى‏گويند: پروردگارا! اين هستى را بيهوده نيافريدى.
قرآن بندگان خدا را كسانى مى‏داند كه سخن را گوش دهند و از بهترين سخن پيروى كنند. «الّذين يستمعون القول فيتّبعون احسنه»(سوره زمر، آيه 18) بنابراين تصميمات عجولانه چندان ارزشى ندارد.
شخصى به نام صفوان از پيامبر اكرم صلى الله عليه وآله درخواست كرد تا دو ماه فرصت فكر به او داده شود. پيامبرصلى الله عليه وآله فرمود: سه، چهار ماه به تو فرصت مى دهم.
البتّه اگر مسئله روشن باشد، انسان نبايد طفره برود. مجرمان در قيامت به دوستان بهشتى خود مى‏ گويند: مگر در دنيا ما با شما نبوديم؟! پس در اينجا نگاه لطفى به ما داشته باشيد تا از خود شما بهره گيريم. دوستان بهشتى مى‏گويند: در دنيا ما با شما با هم بوديم، ولى شما بى ‏دليل طفره مى‏رفتيد. «و لكنّكم فتنتم أنفسكم و تربّصتم»(سوره حديد، آيه 14) بنابراين آنگاه كه مسئله روشن است بايد عجله كرد. چنانكه قرآن براى عجله و سرعت و سبقت در بعضى كارها مى‏فرمايد: «سارعوا»، «سابقوا»، «فاستبقوا» و آنگاه كه مسئله روشن نيست و به بررسى و تحقيق نياز دارد بايد بيشتر بررسى شود.

كتاب تمثيلات (تأليف حجة الاسلام والمسلمين قرائتي)