آيا يك گناه، سرنوشت كسى را دگرگون مى ‏كند؟

گاهى يك ويروس وارد بدن مى‏شود و تمام بدن را فلج مى‏ كند. گاهى يك جرقه زده مى ‏شود و منطقه‏اى به آتش كشيده مى‏شود. گاهى يك حسادت سبب توطئه قتل يوسف مى ‏شود. گاهى لقمه حرام يا طمع رسيدن به حكومت، انسان را تا كشتن امام حسين عليه السلام پيش مى ‏برد.
معمولا هر گناهى، زمينه‏ساز گناه بزرگ‏ترى است. قرآن در اين زمينه مى‏ فرمايد: «بَلى‏ مَن كَسب سيّئةً و أحاطت به خَطيئتُه فاولئك أصحابُ النّار هم فيها خالدون»(سوره بقره، آيه 8) كسى كه به سراغ خلافى رود و آثار شوم آن خلاف او را احاطه كند، براى هميشه در دوزخ خواهد بود.
اگر پرده حيا پاره شود، گناه براى انسان راحت مى‏ شود. به همين دليل در دعاى كميل مى‏ خوانيم: «الّلهم اغفِر لى الذّنوب الّتى تَهتك العِصَم» يعنى خداوندا! آن گناهانى كه پرده عصمت و پاكى را هتك و پاره مى‏ كند، بر من ببخش.

كتاب تمثيلات (تأليف حجة الاسلام والمسلمين قرائتي)