«15»  ثـواب بـیمار آداب حال بیماری

نویسنده حمیدنجفیان

آیـه

قال الله الحکیم : «كُلُّ نَفْسٍ ذَائِقَةُ الْمَوْتِ وَنَبْلُوكُمْ بِالشَّرِّ وَالْخَيْرِ فِتْنَةً وَإِلَيْنَا تُرْجَعُونَ »

بی رنج ، زین پیاله کسـی می نمی خورد           بی درد ، این تنور به کسی نان نمی دهند

تیمار کارخویش تو خود خور ، که دیگران                 هـرگز بـرای جرم تـو ، تـاوان نمـی دهنـد

بلا در آیه فوق به معنای آزمایش است . خداوند متعال در این آیه می فرماید :

جایگاه ابدی و اصلی شما این دنیا نیست ، شما برای عالم دیگر آفریده شده اید . آری، جایگاه ابدی و اصلی شما جهان آخرت است . شما فقط برای امتحان و خود آزمایی به این دنیا می آیید و پس از مراحل آزمایش به جایگاه ابدی خود که جهان آخرت است ، کوچ خواهید نمود .

بلا و آزمایش خدا بر بنده عبارت است از احداث و به وجود آوردن چیزی در زندگی او که باعث دگرگونی حال وی گردد و بنده در پیش آن حادثه ایمان خویش را بسنجد و برخودش روشن شود که در ادعای خود به این که به خدا ایمان دارم ، تا چه حد صادق بوده است؟ پس در نتیجه مبتلی نمودن خداوند بندگان را ، به این معنا است که آنان را در مقام خود سنجی قرار می دهد ، نه برای آنکه خداوند آنان را امتحان نماید تا آنها بشناسد . چرا که خداوند از اسرار نهان و آشکار همه کس و همه چیز اگاه است و هیچ چیز از او مخفی نمی ماند .

روایات

*بلا در دنیا ، پس انداز برای آخرت

حماد از پدرش و او نیز از امام باقر (ع) نقل کرده است که حضرت فرمود :

« ان الله تبارک و تعالی اذا احب عبدا غته بالبلاء غتا و ثجه بالبلاء ثجا ، فاذا دعاه قال : لبیک عبدی لئن عجلت لک ما سالت انی علی ذلک لقادر و لئن ادخر لک فما ادخرت  فهو خیر لک ».

همانا خداوند متعال ، هرگاه بنده ای را دوست بدارد ، او را در گرداب بلا فرو برد و باران بلا بر او می بارد و هرگاه بنده از درگاه او بخواهد ، خداوند می فرماید : لبیک ای بنده من اگر آنچه خواهی با سرعت بدهم ، می توانم و اگر آن را برای تو پس انداز کنم ، پس همان برای تو بهتر است .

*ناله مریض تسبیح است

یوسف بن اسماعیل با سند خود از پیامبر خدا (ص) روایت می کند که حضرت فرمود : بی تردید ، هنگامی که مومن یک بار تب کند ، گناهان مانند برگ درخت از او می ریزند و اگر بر بستر خود ناله کند ، ناله او تسبیح و فریاد او تهلیل و غلطیدن او در بستر ماند شمشیر زدن در راه خداست و اگر در میان برادران و یارانش ، خداوند را عبادت کند ، آمرزیده می شود .

راوی می گوید : امام صادق (ع) فرمود :

« من مرض لیله فقبلها بقبولها کتب الله عزوجل له عباده ستین سنه ، قلت : ما معنی قبولها ؟ قال : لا یشکوما اصابه فیها الی احد »

کسی که یک شب مریض شود و آن گونه که باید آن را بپذیرد ، خداوند متعال ثواب شصت سال عبادت را در نامه اعمال او ثبت می کند . راوی می گوید : عرض کردم : آن گونه که باید بپذیرد ، یعنی چه ؟ فرمود : ( در مقابل رنجهای آن صبر کند ) از زحمت و رنجهایی که در آن شب کشیده است ، به کسی شکایت نکند .

*آداب بیمار

1- صبور و شاکر خدا باشد .      

2- از بیماری خود شکایت نکند .

3- بیماریش را تا سه روز مخفی بدارد .

4- توبه اش را تجدید کند .

5- برای ملاقات دیگران از او ، اذن دهد .

6- در مراجعه به دکتر و دوا تعجیل کند .

7- به جهت شفای خود صدقه دهد .

8- وصیت کند و اقرار به اصول دین و فروع دین نماید .

9- بداند این بیماری کفاره گناهان او و یا بالا رفتن درجات او و فضیلتی برای او است .